Thursday, January 19, 2012
စစ္ပြဲႀကီးေတြ ၿပီးတဲ့ခါ
ေကာင္ေလးေရ..
ဒီရြာကို ျပန္ေရာက္ေသးတယ္ေနာ္..
နင့္ဗိုက္က အေတာ္ထြက္လာေပါ့
ၿမိဳ႔သားတရုတ္ပံု ျဖဴျဖဴ ၀တုတ္တုတ္နဲ႔
အရင္လို ၀ါးျခမ္းဖ်ား ငွက္ဖ်ားရုပ္ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။
အမိုး ေျပာတယ္ဟုတ္
ငါတို႔ ေတာင္ေပၚကလူေတြအတြက္ေတာ့
ဒုကၡ ခံမေနပါနဲ႔..
သင့္ရာေတာ္ရာမွာ
'နင့္ဘ၀ နင္ေက်ာင္းေတာ့' ဆိုတာ။
ေကာင္ေလးေရ..
မင္းတို႔ ေက်ာင္းသားသူပုန္ေတြ အရင္ ၃-ရက္လမ္းေလွ်ာက္လာရတဲ့
ငါတို႔ရြာ
အခု ဆိုင္ကယ္လမ္းေပါက္ပါပေကာ...
ဒါေပသိ .. ေတာေတြျပဳန္းလာလို႔
ေနေတာ့ေက်ာကုန္းေကာ့ေအာင္ ပူသေနာ့။
စစ္ပြဲႀကီးေတြ ၿပီးကတည္းက ဆိုပါေတာ့...
တို႔ရြာမွာ ကုမၸဏီေတြ ေရာက္လာ..
ေရႊေတြရွာ.. သစ္ေတြခုတ္ၾက
ျမစ္ႀကီးလည္း ပိတ္ပစ္မယ္ ေျပာတာပ
သူတို႔ သိမ္းသြားၾကတဲ့ ငါ့ကြမ္းသီးျခံထဲလည္း
ရံုးေတြ၊ တန္းလ်ားေတြ၊ အလုပ္သမားေတြနဲ႔ စည္စည္ပင္ပင္။
စစ္ပြဲႀကီးက တို႔ဖိုးခြား၊ တို႔ ဖိုးဒိုမူေတြကို စားခဲ့တယ္။
စစ္ပြဲႀကီးက ရြာေတြ၊ သစ္ေတာေတြကိုစားတယ္။
စစ္ပြဲႀကီးက ငါတို႔ေတာင္ယာ၊ ငါတို႔ ဘုရားေက်ာင္းေတြကို စားတယ္။
စစ္ပြဲႀကီးက ငါ့ေယာက္်ားေျခတစ္ဖက္ကိုေတာင္ စားလိုက္ေသး
စစ္ပြဲမီးေတာက္ႀကီးက ေတာင္တန္းေတြကိုပါ စားပစ္ခဲ့တာေပါ့။
ရြာေဟာင္းေတာ့ကြယ္ ... မွတ္မိစရာ ဘယ္ရွိမလဲ
လူေတြလည္းေျပာင္း၊ အိမ္သစ္ေတြလည္းေပါင္း
မီးစက္တေဂ်ာင္းေဂ်ာင္း ေမာင္းလို႔ ဗီဒီယိုၾကည့္ၾက
အရက္ ဘီယာေခ်ာင္းစီးၾက
ကမၻာ့ေဘာပြဲႀကီးကို ေလာင္းၾက
ခ်ဲသမားေတြလည္း တယ္ ေနရာက်သကြဲ႔။
အရင္တုန္းက အမိုးတို႔ ေတာင္ယာခုတ္ေတာ့
ေရဆုတ္ ေတာျပဳန္းတယ္ နင္တို႔ပဲေျပာၾက
အခုစစ္ပြဲၿပီးေတာ့မွ ေတာင္ေတြက ကတံုးေတြခ်ည္း
စီမံကိန္းႀကီးေတြလည္း ေရာက္လာတယ္
ေျပာင္သလင္းခါေအာင္ ေတာေတြခုတ္
ငါတို႔ စပါးနဲ႔ျငဳတ္စိုက္ခဲ့တဲ့ေနရာမွာ
အခုေတာ့ ရာဘာနဲ႔ ၀ါခင္းေတြခ်ည္း
စက္မႈသီးႏွံဆိုၿပီး စိုက္ၾကတာပ
တရုတ္ဆီက အေတာ္အ၀ယ္လိုက္ဆိုလား။
အရင္က ေသာက္ေရခပ္တဲ့ စမ္းေတြ
ေခ်ာက္သြားၿပီေလ
ျမစ္ေရေတြေတာင္ ေနာက္က်ိေနပါေပါ့
ငါတို႔ဘ၀ကေတာ့ ပင္ပန္းတုန္း၊ ပင္ပန္းဆဲပါပဲ
တခ်ဳိ႔လည္း ရွမ္းျပည္သြား
တခ်ဳိ႔လည္း ၿမိဳ႔မ်ားမွာ အိမ္ေဖာ္လုပ္
ေတာပန္းအလွေလးေတြေတာင္
ရြာကိုႏႈတ္ဆက္ ထြက္သြားၾကတာၾကာေပါ့။
အဖိုးႀကီး၊ အဖြားႀကီးနဲ႔ ကေလးေတြပဲ မ်ားေနတဲ့ရြာ
ၿမိဳ႔က သူတို႔ ပို႔စာလည္းစား
ကေလးကေလာင္လည္း ထိန္း
မိသားစု ေကာက္သိမ္းပြဲေတြလည္း လြမ္းစရာျဖစ္ကုန္ၿပီကြဲ႔။
မင္းတို႔ တပ္မွဴးက်လို႔
ျမႇဳပ္ခဲ့တဲ့ေနရာလား
အဲသည္မွာ မေတြ႔လား
အခု ဘူဒိုဇာ ရပ္ထားတဲ့ေနရာေလ....။
ေယာဟန္ေအာင္
၂၀၁၂ ခုႏွစ္၊ ဇန္ ၁၉။
တိုက္ဆိုင္မႈရွိလွ်င္ မည္သည့္အဖြဲ႔အစည္း၊ လူပုဂၢိဳလ္မွ မရည္ရြယ္ပါ။ စိတ္ကူးယဥ္ေရးဖြဲ႔ထားသည့္ စစ္ပြဲအေၾကာင္း ျဖစ္ပါသည္။
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
8 comments:
ကဗ်ာေကာင္းေလးဖတ္လုိက္ရလုိ႔ ေက်းဇူးတင္တယ္ ကုိေအာင္သူျငိမ္းေရ။ အားလည္းက်တယ္ဗ်ာ။ ခ်မ္းေျမ့ပါေစ။
ဘယ္ေလာက္ပဲ ေခတ္ၾကီးက လူေတြကို ေျပာင္းသြားေစေပမဲ့ ....ကိုေအာင္သူျငိမ္း၊ ခင္ဗ်ားရဲ့ ခ်စ္စရာ့ စူးရွထက္ျမက္တဲ့ ကဗ်ာဆရာ ႏွလုံးသားကိုေတာ့ မေျပာင္းလဲေစခဲ့.... ဒီကဗ်ာအတြက္ အရမ္းေက်းဇူးတင္မိပါေၾကာင္း
ရင္ခုန္သံမမွန္တဲ႕အိမ္၊
ႏိုင္ငံေရးကို အႏုပညာနဲ႔ ပုံေဖၚတတ္တဲ့ ကိုေအာင္သူၿငိမ္း ကဗ်ာေကာင္းေတြ ဖတ္ရလို႔ ေက်းဇူးပါဗ်ာ။
ဆရာ...
ဆရာ့ ကဗ်ာ က ခံသားခ်က္ေတြကို ဖြင့္တဲ့ေသာ့ တစ္ေခ်ာင္း...။
ကဗ်ာေကာင္းေတြ အတြက္၊ ပညာေတြ အတြက္ ရွိခိုးလိုက္ပါတယ္..ဆရာ။
ငု၀ါ
မွန္တယ္။ စစ္ပြဲေတြက မေကာင္းဘူး။
စစ္ပြဲႀကီးက တို႔ဖိုးခြား၊ တို႔ ဖိုးဒိုမူေတြကို စားခဲ့တယ္။
စစ္ပြဲႀကီးက ရြာေတြ၊ သစ္ေတာေတြကိုစားတယ္။
စစ္ပြဲႀကီးက ငါတို႔ေတာင္ယာ၊ ငါတို႔ ဘုရားေက်ာင္းေတြကို စားတယ္။
စစ္ပြဲႀကီးက ငါ့ေယာက္်ားေျခတစ္ဖက္ကိုေတာင္ စားလိုက္ေသး
စစ္ပြဲမီးေတာက္ႀကီးက ေတာင္တန္းေတြကိုပါ စားပစ္ခဲ့တာေပါ့။
ဒါေလးကုိ ဖတ္မိေတာ့ တစ္ခုသတိရတယ္။ စစ္ပြဲေတြက အမုိးအိမ္က ေခြးပါစားတယ္လုိ ့။ ၾကက္...ကေတာ့ မေျပာနဲ ့။
ေကာင္ေလးတေယာက္ကေတာ့ဗမာေျပျပန္ဖို႕လည္း
ပိုက္ဆံမရွိလို႕လွန္းလြမ္းေနရဲ႕
ကဗ်ာေလးကို လာခံစားသြားပါတယ္။ ေခတ္ကိုေျပာတဲ႕ ကဗ်ာေတြ ဆရာ႕လိုပဲ ေရးတတ္ခ်င္ မိပါတယ္။ ခ်ီးက်ဴးပါတယ္ဆရာ။ ( PPT )
Post a Comment