မီးလွ်ံနဂါး (၁၄)။ ျမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္ လမ္းစဥ္ေခတ္ လယ္ယာေခ်းေငြစနစ္

မိတ္ေဆြမ်ားအတြက္ စာလက္ေဆာင္က႑မွာ ၾသစေၾတလ်ႏိုင္ငံက စီးပြားေရး ပညာရွင္ ပါေမာကၡ ေရွာင္တာနဲ ေရးသားတဲ့ မီးလွ်ံနဂါး၊ ျမန္မာျပည္က ဘဏ္မ်ား၊ ေငြေခ်းသူမ်ားနဲ႔ အေသးစားေငြေခ်းလုပ္ငန္းမ်ား သမိုင္း အေၾကာင္းကို တင္ျပေန ပါတယ္။ အခုအပတ္မွာေတာ့ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ စစ္အာဏာသိမ္းၿပီးေနာက္ပိုင္း ျမန္မာ့ ဆိုရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ေအာက္မွာ လယ္သမားေတြအတြက္ စိုက္ပ်ဳိးစရိတ္ ေခ်းေငြ ပံ့ပိုးေပးတဲ့ လုပ္ငန္းေတြ ဘယ္လို ေဆာင္ရြက္ခဲ့တယ္ ဆိုတာကို ဆက္လက္ တင္ျပပါမယ္။


ေသာတရွင္ မိတ္ေဆြမ်ားခင္ဗ်ား
၁၉၆၂ ခုႏွစ္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေနဝင္း ဦးေဆာင္လို႔ စစ္အာဏာသိမ္းၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ က သူတို႔ဟာ ေခတ္ေျပာင္းေတာ္လွန္ေရးတရပ္ကို ဆင္ႏႊဲေနတယ္လို႔ ထုတ္ျပန္ေၾကညာခဲ့ပါတယ္။ လူလူခ်င္း မတရား ခ်ယ္လွယ္ၿပီး မတရားစီးပြားရွာစားတဲ့ ဝိသမစနစ္ေတြကို ခ်ဳပ္ၿငိမ္းေစမယ္၊ လူမႈဒုကၡေတြ ကင္းပၿပီး သာယာဝေျပာတဲ့ လူ႔ေဘာင္သစ္ႀကီး ေရာက္ေစမယ္ ဆိုတာ ကြၽႏ္ုပ္တို႔ ယံုၾကည္ခ်က္အျဖစ္ ထုတ္ျပန္ ေၾကညာ ခဲ့ပါတယ္။

အဲသည္ေတာ့ ဘဏ္လုပ္ငန္းနဲ႔ ဘဏ္ပိုင္ရွင္ေတြကိုလည္း လူလူခ်င္းမတရားတဲ႔နည္းနဲ႔ စီးပြားရွာေနတဲ့သူေတြ လို႔ ယူဆၾကဟန္ တူပါတယ္။ ဘဏ္ေတြအားလံုး၊ ပုဂၢလိက လုပ္ငန္းေတြအားလံုး ျပည္သူပိုင္သိမ္းခဲ့တဲ့ အေၾကာင္း က်ေနာ္ေျပာခဲ့ပါတယ္။ တၿပိဳင္နက္တည္းမွာပဲ က်ေနာ္တို႔ရဲ႔ အတန္းထဲက ေက်ာင္းေနဖက္ သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႔ အေဖေတြလည္း ဇူဇကာစစ္ဆင္ေရးဆိုၿပီး စီးပြားေရးလုပ္စားေနတဲ့ ဘဝက အခ်ဳပ္ထဲ ေရာက္ၾကရတာကို ျမင္ခဲ့ ၾကရဖူးပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ လယ္သမားေတြကိုေတာ့ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ စစ္အစိုးရက ေထာက္ခံမႈရ ေလေအာင္ အမာခံထား စည္းရံုးလိုတဲ့ပံုရပါတယ္။ အာဏာသိမ္းၿပီး မၾကာခင္ ၁၉၆၃ ခုႏွစ္၊ ျမန္မာႏွစ္ဆန္းမွာပဲ လယ္သမားေတြ ကို စိုက္ပ်ဳိးေရး စရိတ္ေတြ တိုးၿပီးထုတ္ေခ်းေပးမယ္လို႔ ေၾကညာခဲ့ပါတယ္။ အစိုးရက စိုက္ပ်ဳိးေရးစရိတ္ေခ်းေငြ က်ပ္သန္းေပါင္း ၇ဝဝ ေလာက္ ထုတ္ေခ်းေပးမယ္လို႔ ေၾကညာခဲ့ပါတယ္။ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္က ေခ်း ေငြရဲ႔ ၃-ဆေလာက္ တိုးလာ ခဲ့တာပါ။ အရင္က စပါးစိုက္တဲ့ လယ္တဧကကို ၈ က်ပ္ပဲ ထုတ္ ေခ်းေပးေနရာ ကေန တဧက ၂၅ က်ပ္အထိ၊ ေျမပဲလို ပိုလို႔ကုန္က်စရိတ္မ်ားတဲ့ သီးႏွံေတြဆိုရင္ တဧကကို ၄ဝ အထိ ထုတ္ ေခ်းေပးမယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ အဲဒါအျပင္ လယ္သမား မိသားစုေတြကို ဘယ္လိုသီးႏွံပဲစိုက္စိုက္ အေထြေထြ ေခ်းေငြအေနနဲ႔ တအိမ္ေထာင္ကို က်ပ္ ၂၅ဝ ထုတ္ေခ်းေပးမယ္ လို႔လည္း ေၾကညာခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီ အခ်ိန္က လယ္သမားေတြကို ေတာင္သူဦးႀကီးေတြလို႔ ေခၚေဝၚစည္းရံုးခဲ့တာကိုလည္း ျပန္လို႔ အမွတ္ရဦးမယ္ ထင္ပါ တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီေငြေတြကို ထုတ္ေခ်းေပးဖို႔ေနရာမွာ ေငြပမာဏ အမ်ားစု က်ပ္သန္း ၅ဝဝ ေက်ာ္ကို အေထြေထြအုပ္ခ်ဳပ္ေရး ေခ်းေငြအေနနဲ႔ ေခ်းေပးမွာ ျဖစ္ၿပီး၊ ျပည္သူ႔စိုက္ပ်ဳိးေရးဘဏ္က ထုတ္ေခ်းေပးမွာ က်ပ္သန္း ၂ဝဝ ပဲရွိပါတယ္။ အာဏာသိမ္းၿပီး ေဒသအသီးသီးမွာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအတြက္ ဖြဲ႔စည္းထားတဲ့ (လအက) လို႔ အတိုေကာက္ေခၚၾကတဲ့ ခရိုင္ လံုျခံဳေရးနဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေကာ္မီတီေတြက စိစစ္ ထုတ္ေခ်းေပးၾကမွာ ျဖစ္ပါ တယ္။ အဲဒါ အျပင္ စိုက္ပ်ဳိးေရးဘဏ္ကိုလည္း အစိုးရက ေငြေခ်းထပ္မံထည့္ဝင္ၿပီး ေဒသအေတာ္ မ်ား မ်ားမွာ တိုးခ်ဲ႔ဖြဲ႔စည္း ခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၆၄ ခုႏွစ္အကုန္မွာ ေက်းလက္ဘဏ္ခြဲ ၁ ေသာင္းေက်ာ္အထိ တိုးခ်ဲ႔ဖြဲ႔ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ကတိေပးထားတဲ့အတိုင္း က်ပ္သန္း ၇ဝဝ ထုတ္ေခ်းဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ခဲ့ဘူးလို႔ ပါေမာကၡေရွာင္တာနဲက ေလ့လာေဖာ္ျပ ပါတယ္။ စုစုေပါင္း က်ပ္သန္း ၄၅ဝ ေလာက္ပဲ ထုတ္ေခ်းႏိုင္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ အေၾကာင္း ကေတာ့ ေငြအေျမာက္ အမ်ားကိုင္တြယ္ လုပ္ကိုင္ဖို႔ စြမ္းရည္အင္အားနည္းခဲ့လို႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တၿပိဳင္နက္ ထဲမွာပဲ (လအက) လံုျခံဳေရးနဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ေကာ္မီတီေတြက ထုတ္ေခ်းတဲ့ ေငြေတြမွာလည္း ျခစားမႈေတြ၊ မ်က္ႏွာလိုက္တာေတြ၊ ေဆြမ်ဳိးေကာင္းစားေရး လုပ္တာေတြနဲ႔ ျပည့္ေနခဲ့ပါတယ္။

ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ အစိုးရက ၁၉၆၃ ခုႏွစ္မွာ လယ္သမားအခြင့္အေရး ကာကြယ္ေရးဥပေဒကို ထပ္ၿပီး ျပဌာန္းခဲ့ျပန္ ပါတယ္။ လယ္သမားေတြကို မ်က္ႏွာလုပ္ခ်င္ေဇာနဲ႔ ယခင္ေºကြးေဟာင္း ေႂကြးက်န္ေတြကို ဖ်က္သိမ္းေပးတဲ့ ဥပေဒပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေငြေခ်းတဲ့သူက အေပါင္ခံအျဖစ္လုပ္ၿပီးထားတဲ့ ေျမယာကို သိမ္းယူ ပိုင္ခြင့္ မရွိဘူး၊ လယ္ယာသံုး ပစၥည္း ေတြျဖစ္တဲ့ ကြၽဲ၊ ႏြား၊ ထြန္တံုး ထြန္တံေတြကိုလည္း သိမ္းယူပိုင္ခြင့္ မရွိဘူးလို႔လည္း ကာကြယ္ျပဌာန္းေပးခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ (လအက) ေကာင္စီေတြက ထုတ္ေခ်းထားေပးတဲ့ အေထြေထြေခ်းေငြ ေတြလည္း ျပန္ဆပ္စရာ မလိုအပ္ဘူး ဆိုတဲ့ သေဘာသက္ေရာက္ေစခဲ့ပါေတာ့တယ္။ ကမၻာ့ဘဏ္ရဲ႔ေလ့လာမႈ တခုမွာ ၁၉၇၁ ခုႏွစ္ေရာက္ေတာ့ အရင္ထုတ္ ေခ်းထားတဲ့ အေထြေထြေခ်းေငြေတြ ျပန္မရတာ ၆၈ ရာခိုင္ႏႈန္း ရွိေနတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီက လယ္ယာက႑ေခ်းေငြေတြ ပိုအက်ဳိးရွိေစေရးအတြက္ အျခားနည္းေတြလည္း ၾကံဆခဲ့ပါ ေသးတယ္။ လယ္သမားေကဒါေတြ ေလ့က်င့္ေပးၿပီး ဦးေဆာင္ေစတာ၊ အရင္ (လအက) ကို စီမံေစရာကေန၊ စိုက္ပ်ဳိးဘဏ္ ေတြကို ပိုလို႔ တာဝန္လႊဲလာတာ၊ အရင္က က်င့္သံုးတဲ့ ဝိုင္းဝန္းတာဝန္ခံေစတဲ့ ဝိုင္းႀကီးခ်ဳပ္စနစ္ ျပန္အစားထိုးဖို႔ လုပ္တာေတြ လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ အေႂကြးအသစ္လိုရင္ အေႂကြးေဟာင္း ၇၅ ရာခိုင္ႏႈန္းကို အခု ႏွစ္မွာ ဆပ္ရမယ္။ က်န္ေငြကို ေနာက္ ၂-ႏွစ္မွာ ဆပ္ရမယ္ စတဲ့ လုပ္ထံုးေတြလည္း ျပန္လို႔ ျပဌာန္းလာပါ တယ္။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္းမွာ ေငြေၾကးေဖာင္းပြမႈ တက္လာလို႔ တိုးေပးတဲ့ စိုက္ပ်ဳိးစရိတ္ ေတြ လည္း မေလာက္ငွဘူး ျဖစ္လာ ျပန္ပါတယ္။ ၁၉၆၃ ခုႏွစ္၊ ဒိုက္ဦးမွာ လယ္သမားေတြနဲ႔ ေတြ႔တဲ့အစည္း အေဝး တခုမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေနဝင္းကိုယ္တိုင္ က အခုေခ်းေငြေတြ မေလာက္ငွတာသိေၾကာင္း၊ ဒါေပမယ့္ လယ္သမား ေတြဟာ ခ်ဳိးခ်ံေခြၽတာၾကရမယ္ဆိုတာ ေျပာခဲ့ပါေသးတယ္။ အဲဒါအျပင္ စစ္အစိုးရက အလုပ္သမားငွားခိုင္းေနတဲ့ လယ္ လုပ္ငန္းရွင္ေတြကို အေºကြးေခ်း ေပးလိုက္၊ မေပးလိုက္ လုပ္တာမ်ဳိးလည္း ရွိခဲ့ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ အခ်ဳိ႔လုပ္ရပ္ေတြက လယ္သမားေတြကို အေထာက္အပံ့ မျဖစ္ေစခဲ့ပါဘူး။ ေက်းလက္ဘဏ္ေတြက ရတဲ့ စုေဆာင္း၊ ေခြၽတာ၊ အတိုးရေငြေတြကို ျပန္ၿပီး ေငြေခ်းေပးတဲ့ လုပ္ငန္းမွာ မသံုးရဘူးလို႔ ၁၉၆၅ မွာ အမိန္႔ ထုတ္ျပန္ခဲ့ ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဘဏ္ေတြဆိုတာ ေငြအပ္ႏွံသူေတြနဲ႔ ေခ်းယူသူေတြအၾကားမွာ အလုပ္လုပ္ ေနၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အခုလို ေက်းလက္ဘဏ္ေတြကို ျပန္ေခ်းခြင့္မျပဳေတာ့ ေက်းလက္ဘဏ္ေတြကို ေငြျပတ္ လပ္ေအာင္ လုပ္လိုက္သလို ျဖစ္ေစခဲ့ပါတယ္။ အဲဒါအျပင္ ကိုယ္ထူကိုယ္ထရပ္တည္ရမယ္ဆိုတဲ့ မူကလည္း လယ္ယာက႑ကို သြင္းအားစုေတြ ပိုသြင္းဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ ျပတ္လပ္လာေစပါတယ္။

အဲဒါအျပင္ ၁၉၇၃ ခုႏွစ္ကစၿပီး လယ္သမားေတြဆီက စပါးကို ကုန္သြယ္ေရး ေကာ္ပိုေရးရွင္း-၁ က ႀကိဳတင္ ေခ်းေငြ အေနနဲ႔ စပါးေပးဝယ္တာလည္း ရွိပါေသးတယ္။ စပါးစိုက္စဥ္ကာလမွာ ေငြႀကိဳတင္ထုတ္ေခ်းထားေပး ၿပီး၊ ထြက္လာတဲ့ စပါးကို အပ္ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ထြက္မယ့္ကာလ တန္ဖိုးရဲ႔ ၇ဝ ရာခိုင္ႏႈန္းကိုပဲ ကုန္သြယ္ ေရး-၁ က ေပးပါတယ္။ အဲသည္ေတာ့ လယ္သမားေတြ ပိုလို႔နစ္နာရတဲ့အျပင္ စပါးအတင္းအက်ပ္ဝယ္တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္လည္း ဒုကၡ ေရာက္ၾကရပါတယ္။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ အစိုးရေပးတဲ့ေစ်းနဲ႔ စပါးျပင္ပေပါက္ေစ်းက ကြာလာပါတယ္။ ၁၉၈၈-၈၉ ခုႏွစ္ကာလမွာ စပါးတတန္ကို ျပင္ပမွာ ၃၈ဝဝ ေက်ာ္ရွိေနေပမယ့္၊ အစိုးရက ၄၇ဝ က်ပ္ေလာက္သာ ေပးပါတယ္။ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အစိုးရက ဘယ္လိုလုပ္လုပ္ လယ္သမားေတြဟာ သူတို႔လိုတဲ့ေခ်းေငြေတြ မရႏိုင္ခဲ့သလို၊ ျပင္ပက ေငြတိုးႀကီးႀကီးနဲ႔ ေခ်းငွား လုပ္ကိုင္ၾကရျပန္ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ အထြက္ႏႈန္းကလည္း က်ဆင္းလာခဲ့ပါတယ္။

ေနာက္တပတ္မွာေတာ့ ၁၉၈၈ စစ္အစိုးရ တက္လာၿပီးေနာက္ပိုင္း ဘဏ္ေတြ၊ လယ္ယာေခ်းေငြစနစ္ေတြ အေၾကာင္း ဆက္လက္တင္ျပပါမယ္။ အားလံုး ၿငိမ္းခ်မ္းေပ်ာ္ရႊင္ ႏိုင္ၾကပါေစ။

(ယခု ေဆာင္းပါးကို လြတ္လပ္ေသာအာရွအသံ ျမန္မာပိုင္းအစီအစဥ္ RFA မွ ထုတ္လႊင့္သြားခဲ့ၿပီး ျဖစ္ပါသည္။ RFA ၏ မူပိုင္သာျဖစ္ၿပီး ျပန္လည္ေဖာ္ျပျခင္း ျဖစ္သည္။)