သူ႔လည္ေခ်ာင္းထဲကို ေႁမြတေကာင္ ၀င္သြားခဲ့တယ္
တရႊီရႊီနဲ႔
ႏွင္းခဲေတြ အထပ္လိုက္က်
ႏွာသီးဖ်ားေတြ၊ နားရြက္ေတြ၊ ငါ့ဒႆနေတြ အေအးမိတဲ့ ညပဲ
သူ၀င္သြားတာ အၿမီးစကိုေတာင္ စမ္းမိလိုက္တယ္။
ဘယ္သူကမွေတာ့ ယံုၾကမွာ မဟုတ္ဘူး
လူတေယာက္ဟာ ေႁမြနဲ႔ ေနထိုင္ေနတယ္။
ညအခ်ိန္က်ရင္ တရႊီရႊီနဲ႔
သူ႔ရဲ႔ အသက္ရႈသံေတြကမွ အျပင္းစား
စကားလည္း အတည္အတန္႔ ေျပာလို႔မရေတာ့ဘူး
တရႊီရႊီနဲ႔
အခ်စ္ကေလးကလည္း စိတ္ေကာက္ေနတယ္
တရႊီရႊီနဲ႔
ကမၻာႀကီးရာသီဥတုေတြ ေဖာက္ျပန္လာခ်ိန္မွာ
တရႊီရႊီနဲ႔
ေျပာတမ်ဳိး လုပ္တမ်ဳိး လူေတြေရွ႔မွာ
တရႊီရႊီနဲ႔
တခ်က္ခ်က္ ၿငိမ္က်ေနသေလာက္
စိတ္လႈပ္ရွားလာရင္ တရႊီရႊီနဲ႔
ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ ေရွ႔မွာ
ဂႏၶ၀င္ဆန္ဆန္ တရႊီရႊီနဲ႔ ....
သလိပ္ေတြကိုလည္း အတုန္းလိုက္
အံခ်လိုက္ေသးတယ္။
ေသြးစိမ္းရွင္ရွင္ ကဗ်ာေတြလည္း အဲဒါေၾကာင့္ပဲ ငါအံခ်ေနတာေပါ့
နံကိုင္းႏွစ္ဖက္ကို အထဲက ဆြဲညႇစ္
အူ ကလီစာေတြ ႀကိဳးလိုက်စ္ၿပီးမွ ထြက္လာတဲ့ကဗ်ာ။
ဆရာ၀န္ကေတာင္
ငါ့ကို ေကာင္ဆယ္လင္း (counseling) လႊတ္ေနတယ္
သူက ေႁမြေရာဂါကို ကုတတ္ပံု မေပၚဘူး
စာေတြ လိုက္ဖတ္ဦး..လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။
သူက ငါ့ကို ဗိုက္ပူနံကား ျဖစ္လာေအာင္ စားမွာလား
ငါးျမႇားခ်ိတ္ တေခ်ာင္းကို ၿမိဳၿပီးမွ သူ႔ကို ျပန္ျမႇားထုတ္ရမွာလား
အဲဒါဆိုရင္ ဖားကိုလည္း တၿပိဳင္တည္း ၿမိဳရလိမ့္မယ္။
သူက ပ်င္းပ်င္းရွိ ေခြအိပ္ေနမွာလား
ေက်ာရိုး အာရံုေက်ာကေန ဦးေဏွာက္ကို တက္မွာလား
ဗိုက္ထဲမွာ သူက အေရခံြလည္းဦးမွာလား
ေညာင္ပင္လို သူက မုတ္ဆိတ္ျမစ္ဖားဖားေတြ ေ၀လာမွာလား
သူက အက္ဆစ္ေတြနဲ႔ အစိမ္းေသ ေသသြားမွာလား
သူက တေကာင္တည္း ၀မ္းနည္းရင္ ငိုတတ္တဲ့ ေႁမြမ်ဳိးလား
ဘယ္သူကမွေတာ့ ယံုၾကမွာ မဟုတ္ဘူး
ေႁမြက သားေကာင္ကို ၿမိဳတာပဲ ရွိတယ္
ခုေတာ့ ငါက ေႁမြကို ၿမိဳထားလိုက္တယ္။
ေယာဟန္ေအာင္
၆ ေဖေဖၚ၀ါရီ ၂၀၀၈
4 comments:
ေျမြကိုေၾကာက္တတ္တယ္ယုန္ကေလးက ဒါေပမယ့္ ကဗ်ာ
ေလးကေကာင္းတယ္
သူ႔ရဲ႔ အသက္ရႈသံေတြကမွ အျပင္းစား
စကားလည္း အတည္အတန္႔ ေျပာလို႔မရေတာ့ဘူး
တရႊီရႊီနဲ႔
အခ်စ္ကေလးကလည္း စိတ္ေကာက္ေနတယ္
တရႊီရႊီနဲ႔
ကမၻာႀကီးရာသီဥတုေတြ ေဖာက္ျပန္လာခ်ိန္မွာ
တရႊီရႊီနဲ႔
ေျပာတမ်ဳိး လုပ္တမ်ဳိး လူေတြေရွ႔မွာ
တရႊီရႊီနဲ႔
တခ်က္ခ်က္ ၿငိမ္က်ေနသေလာက္
စိတ္လႈပ္ရွားလာရင္ တရႊီရႊီနဲ႔
ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ ေရွ႔မွာ
ဂႏၶ၀င္ဆန္ဆန္ တရႊီရႊီနဲ႔ ....
ကဗ်ာကိုေသေသခ်ာခ်ာဖတ္ၿပီးစဥ္းစားခန္းဝင္ခဲ့ရပါတယ္ကိုေယာေ၇..အေပၚကအပိုဒ္ေလးကစဥ္းစားစရာေတြ
ပိုၿပီးေပးေစပါတယ္...
အၿမဲအားေပးလ်က္ပါ.ကိုေယာေရ
သိပ္လည္း စဥ္းစားမေနပါနဲ႔ ကိုေဆာင္းယြန္းလတ္ခင္ဗ်ား။
ကဗ်ာကို ရွင္းျပရတာေတာ့ သိပ္မေကာင္းပါဘူး။
က်ေနာ္ ေက်ာင္းသားဘ၀က စိတ္ေရာဂါကု ဆရာ၀န္
ေဒါက္တာ ဦးအုန္းေမာင္ အတန္းေတြကို စိတ္၀င္စားလို႔
မလြတ္တန္း တက္ပါတယ္။ အဲသည္မွာ စိတ္ကစဥ့္ကလ်ား ေရာဂါ (schizophrenia)
ျဖစ္တဲ့ လူနာ အမ်ဳိးသမီးတေယာက္ကို ေတြ႔ဖူးပါတယ္။
သူေျပာျပေနတာက သူစကား ေျပာလိုက္ရင္ ပါးစပ္က လိပ္ျပာကေလးေတြ
ထြက္လာတယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။
အခုလည္း အေအးမိလို႔ ရင္က်ပ္လို႔ တရႊီးရႊီး ျဖစ္လာတာကို
ဒီသေဘာ ေႁမြရင္ထဲ ၀င္သြားတယ္လို႔ တင္စားေရးထားတာပါ။
သို႔ေသာ္ က်ေနာ္က အေကာင္းပါ။ ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး။
ဆရာစိုင္းခမ္းလိတ္လည္း စိုင္းထီးဆိုင္အတြက္
အလားတူ သီခ်င္းတပုဒ္ေရးဖူးပါတယ္။
ကဗ်ာဆရာရဲ ့ ရင္ထဲက တရႊီရႊီ အသံေတြကို လိုသလို ဆြဲေတြးျပီးခံစားသြားတယ္ဗ်ိဳ ့။
Post a Comment