မလုပ္ဘဲေနလိုက္ၾကပါစိုိ႔ရဲ႔ (Let’s not)

မလုပ္ဘဲေနလိုက္ၾကပါစို႔ရဲ႔...

အရာရာတိုင္းက သရဲတေစၦဆန္၊
ပလာက်င္းျပဴတင္းေတြက ေစာင့္ၾကည့္ေန၊
ကားရပ္ဖို႔မီးေရာင္ ေနာက္မွာ ႏွင္းေတြက နီက်င္၊

မလုပ္ဘဲေနလိုက္ၾကပါစို႔ရဲ႔...

အရာရာတိုင္းက သရဲတေစၦဆန္၊
ေယာက္်ား-မိန္းမေတြ မရွိၾကတဲ့ မတ္လ ဥယ်ာဥ္တခုလိုပဲ၊

ျမဴႏွင္းထဲေပ်ာက္ကြယ္
အရိပ္ေတြကပဲ စီတန္းခ်ီတက္။

မလုပ္ဘဲေနလိုက္ၾကပါစို႔ရဲ႔...
ငါ သစ္တပင္ေဘးရပ္ေန၊
စကားမဆို၊ လွည့္စားမခံ၊
ေရွ႔မီးေရာင္ေတြရဲ႔ ေတာက္ပမႈဒြိစံုကို ရင္ဆိုင္လို႔၊
တိတ္ဆိတ္တဲ့ လက္ရဲ႔ ထိေတြ႔မႈနဲ႔၊
ဒါေပမယ့္ မခ်ဳိးဖဲ့လိုက္ပါနဲ႔
ႏုတဲ့ ေရခဲပန္းဆြဲေတြက သစ္ခက္ေတြကို အက်ဥ္းခ်ထားတယ္။

 
မလုပ္ဘဲေနလိုက္ၾကပါစို႔ရဲ႔...
အိပ္ငိုက္မူးတူး၊ လွိမ့္သြားတဲ့ ထေရာ္လီေပၚမွာ မင္းကိုငါျမင္တယ္၊
ျပဴတင္းမွာ ေမာ္စကိုရဲ႔ လႈပ္ရွားမႈေရာင္စဥ္ေတြနဲ႔
မင္းရဲ႔ပါးျပင္က ကေလးတေယာက္ရဲ႔ သိုးေမြးလက္အိပ္အေပၚ ေဖာင္းအိ
အမ်ဳိးသမီးတေယာက္ရဲ႔ ညိႇဳးမာန္ဖြဲ႔မႈေတြနဲ႔ ငါ့ကို ေတြးေနတယ္။

မလုပ္ဘဲေနလိုက္ၾကပါစို႔ရဲ႔...

မင္းက မၾကာမီ မိန္းမႀကီးလံုးလံုး ျဖစ္ေတာ့မွာ၊ သိမ္ေမြ႔ ၿပီးေတာ့၊ ႏြမ္းဖတ္
ခ်ီးေျမွာက္မႈေတြကို ဆာေလာင္လုိ႔၊ ၾကင္နာမႈေတြရဲ႔ ညံ့သက္ေႏြးေထြးမႈေတြအတြက္
မတ္လ ေနာက္တႀကိမ္လာဦးမယ္၊
အေတြ႔အၾကံဳႏုတဲ့ လူငယ္ေလးက မင္းနားထဲ ေလခၽြန္လာလိမ့္မယ္
မင္းရဲ႔ေခါင္းက မထိန္းသိမ္းႏိုင္ဘဲ ခ်ာကနဲလွည့္ၾကည့္မိ။

မလုပ္ဘဲေနလိုက္ၾကပါစို႔ရဲ႔...
မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္လံုး အတြက္ရယ္ပါ
ေခ်ာတဲ့လမ္းေပၚ သူနဲ႔ေအးေအးလူလူ မေလွ်ာက္ပါနဲ႔လား၊
မင္းရဲ႔ အာခံတတ္တဲ့ လက္ေတြကို
သူ႔ပခံုးမ်ားေပၚ မတင္ပါနဲ႔လား၊

ဒီေန႔ ငါ မတင္ထားခဲ့သလိုေပါ့။

မလုပ္ဘဲေနလိုက္ၾကပါစို႔ရဲ႔...
အို… ငါ့လိုပဲ၊ သရဲတေစၦၿမိဳ႔ေတာ္မွာ မယံုၾကည္စြာ၊
ေျမေကာထဲ၊ ေၾကာက္လန္႔စြာ

ႏိုးထလာရမႈကို ကင္းလြတ္ခြင့္ရဖို႔၊
ေျပာပါ။ 'မလုပ္ဘဲေနလိုက္ၾကပါစို႔႔...'
ဒီလိုအခ်ိန္မ်ဳိးနဲ႔

မင္းေခါင္းကို မညြတ္လိုက္ပါနဲ႔၊
ေျပာပါ။ မင္းကို ' မလုပ္ဘဲေနလိုက္ၾကပါစို႔... ' လို႔။
ယက္ဗ္ေဂနီ ယက္ဗ္တူရွင္ကို (Yevgeny Yevtushenko)

၁၉၆၀ ခုႏွစ္။
Translated by Stanley Kunitz with Anthony Kahn