ဗီယက္နမ္ ဂႏၶဝင္ (The Vietnam classic)

ဗီယက္နမ္ ဂႏၶဝင္က

အသက္ ၇၀ အရြယ္ ကေလးပဲ
ပင္ပန္းေနတဲ့၊ ဉာဏ္ႀကီးတဲ့ လိပ္မ်က္ႏွာနဲ႔။
သူခံစားေနရတဲ့ သူ႔ကိုယ္ပိုင္ အထူးနာမည္ေက်ာ္ၾကားမႈေၾကာင့္

မဟုတ္ဘူး၊
အနီေရာင္အေမြးနဲ႔ ျမာေပြတဲ့ ေၾကာင္ထီးရဲ႔

အမူအက်င့္ကို သူေၾကာက္ရြံ႔ေနရလို႔ပဲ။
သူက ဖုန္းကြယ္ထားတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ တို႔ေနာက္က တေကာက္ေကာက္။

ေၾကာင္က စာအုပ္စင္မွာ ေက်ာခင္းတယ္

သူ႔ဖ်ာအျဖစ္ Saint-John Perse ရဲ႔ စာအုပ္တြဲကို ေရြးလိုက္တယ္။
သူက ငရုတ္ေကာင္းဗူးေတာင့္ကို ေဆာ့စ္ဗူးေတြအေပၚ ကန္ခ်လိုက္ေတာ့

ဗီယက္နမ္ ဂႏၶဝင္ေတြက ပူပန္စိတ္နဲ႔ ေငးၾကည့္ေနရတယ္။
တဝက္တပ်က္ ဆာေလာင္ၿပီး

ထိုင္ေနတဲ့ေၾကာင္၊ ဒါေပမယ့္
မစားဘူး၊ ငရုပ္ေကာင္းမႈန္႔ေတြပဲ [စားတယ္]။

စာညြန္႔ေရးသူ၊

အႏွစ္သာရအားျဖင့္ေတာ့

ကဗ်ာဆရာတဦး

ျဖစ္သင့္သေလာက္

ေဖ်ာ္ေျဖေရးမျဖစ္မွာ ေၾကာက္ေနေပမယ့္
ဂႏၶဝင္စာေပေတြကေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ မေက်နပ္ညည္းတြားဖို႔ ျဖစ္မွာမဟုတ္
ဒါေၾကာင့္
အိမ္ထဲမွာ အပိုမုန္႔ အနားသားေတြ ရွိမွာမဟုတ္ဘူး။

သူက ေရဖန္ခြက္ထဲ ဝီစကီတစက္ကို ေလာင္းခ်တယ္
ၿပီးေတာ့ အရက္နဲ႔ထြန္းတဲ့ မီးအိမ္ေပၚ
လူးလွိမ့္ရယ္ေမာမႈနဲ႔
ကင္းမြန္ ျဖတ္စေတြကို ကင္တယ္
စစ္ပြဲရဲ႔ ေျခာက္ေသြ႔တဲ့ သိမ္ေမြ႔ႏူးညံ့မႈမ်ား။

သူ႔ထဲမွာ ရိုက္ႏွက္လို႔
အတြင္းက်က် ေရြ႔လ်ား
ဗုဒၶဘာသာဝင္ တေယာက္ရဲ႔ ဝိဉာဥ္ေရးရာ တည္ၿငိမ္မႈ ခြန္အား
ၿပီးေတာ့ စက္ဘီးသမားတဦးရဲ႔ ေဘာင္းဘီေျခေထာက္မ်ားေပၚက
ေမ့ေလ်ာ့ေနတဲ့ အဝတ္ပင္ခ်ိတ္မ်ား။

တိုက္ပြဲရဲ႔ မီးေတာက္ေတြကို လက္တဖက္နဲ႔ ပယ္ခ်လိုက္တယ္
သူက ဘိုဇူအီ (Bo Tzu-i)
ဘို႔ဒလဲယား အေၾကာင္းေျပာတယ္၊
ငါထင္ခဲ့တာက
'ဒီလူမ်ဳိးကို ဖ်က္ဆီးလိုက္တာက

ဘယ္ေလာက္ အဓိပၸါယ္ရွိလိုက္ေလမလဲ'
ၿပီးေတာ့ ေၾကာက္ရြံ႔မႈ
ငါ့ကိုျဖတ္ၿပီး ေဖာက္ထြင္း၊
ထိုးဝင္၊

ေလာင္ကၽြမ္း။
ေၾကာင္ထီးက

စာအုပ္စင္ေပၚက

ခုန္ခ်လာ။

သူ႔ထဲမွာ ဆာေလာင္မႈေတြ ေလာင္ကၽြမ္းမီးေတာက္ေန
ေၾကာင္က ပုလင္းနားက်လာၿပီး
ငါ့ ခက္ရင္းခြၾကားထဲက
ကင္းမြန္တစကို သြားၾကားထဲ ကိုက္ဆြဲသြားတယ္

အိမ္ရွင္က ဗီယက္နမ္လို ေအာ္တယ္
'ရွူး'
ၿပီးေတာ့ ပရိယာယ္ေဝဝုစ္ မရွိလွတဲ့ လုပ္ရပ္ကို စိတ္ပ်က္
သူ႔လက္ကို ျဖန္႔
ငါက အားလံုးကို မေတာ္တေရာ္ ရွိလိုက္ေလလို႔

ထင္ျမင္သြားမွာ ေၾကာက္ရြံ႔လို႔။

ငါက စိတ္မသက္မသာနဲ႔ ေၾကာင္ကိုလက္ထဲ ေခၚထား
ေၾကာင္ကေတာ့ ခိုးမႈေၾကာင့္ သူ႔ကိုယ္တိုင္လည္း သိပ္မေပ်ာ္ရႊင္
သူ႔အေလးခ်ိန္က ဘာမွမဟုတ္ပါလား

ငါ သတိျပဳမိလာေတာ့

ငါက ထံုက်င္မႈနဲ႔ ေအးခဲေနတယ္။

သဘာဝရဲ႔ အေမြးနီ အပိုင္းအစနဲ႔ ပူေႏြးတဲ့ သဲစမ်ားက
သူ႔ေက်ာေပၚ ဘီးတလံုးလို အမိုးခံုးဖြဲ႔ေန
သူက လက္ဖဝါးေပၚမွာ အေလးခ်ိန္မဲ့ ျဖစ္ေန
ေပၚပလာပင္ (poplar) ရဲ႔ ေမြးမွ်င္မ်ားလို။
'ငါ့ကို ခြင့္လႊတ္ပါ...'-
သူ႔ မ်က္လံုးသူငယ္အိမ္ထဲ ဝမ္းနည္းရိပ္ ခပ္ေရးေရး၊
ၿပီးေတာ့ ဘာမွမဟုတ္၊
ငါက သိစိတ္အျပည့္နဲ႔ ေျပာတယ္။
ေၾကာက္မက္ဖြယ္ အေလးခ်ိန္မဲ့ျခင္းရဲ႔ အေလးခ်ိန္ထက္

ငါ့လက္မ်ားကို ကိုင္ထားရတာ ပိုၿပီးမ်ား ေလးလံေနခဲ့သလား၊
ယက္ဗ္ေဂနီ ယက္ဗ္တူရွင္ကို (Yevgeny Yevtushenko)

၁၉၇၂ ခုႏွစ္၊ ဟႏြိဳင္ၿမိဳ႔။
Translated by Albert C. Todd

Saint-John Perse အျခားအမည္ Saint-Leger Leger, Alexis Leger (1887 –1975) လည္း ေခၚၾကတယ္။ ျပင္သစ္ သံတမာန္-ကဗ်ာဆရာ၊ ၁၉၆၀ မွာ ႏိုဘဲဆုရခဲ့တယ္။

Charles Pierre Baudelaire (1821 –1867) နာမည္ေက်ာ္ျပင္သစ္ ကဗ်ာဆရာ၊