ငါတို႔ဘဝက သူတို႔ေအာက္က ေျမမွာ ဆက္ခံစားစရာ မရွိၿပီ၊
ေျခဆယ္လွမ္းမွာ ငါတို႔စကားလံုးေတြကို မင္းၾကားႏိုင္မွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။
ဒါေပမယ့္ စကားစိုးစဥ္း ေျပာမိတာနဲ႔
ကရင္မလင္ရဲ႔ ေတာင္ေပၚသားေတြဆီ ေရာက္သြားမွာပဲ။
တီေကာင္လို ထူထဲ သူ႔လက္ေခ်ာင္း ဆယ္ခု
သူ႔စကားလံုးမ်ားက အေလးခ်ိန္ တိုင္းတာမႈမ်ားလို။
သူ႔ႏႈတ္ခမ္းအေပၚမွာ ရယ္ေမာေနတဲ့ ပိုးဟပ္ႀကီးမ်ား
သူ႔ဖိနပ္ရွည္ အနားသားက ေျပာင္ေျပာင္လက္လက္၊
ၾကက္လည္ပင္း [ေမြးကၽြတ္နီရဲ] လူႀကီးေတြ အလႊာနဲ႔ ဝန္းရံထား
သူက တဝက္တပ်က္ [လူမဆန္] လူသားေတြရဲ႔ ခ်ီးေျမႇာက္မႈနဲ႔ ေဆာ့ကစားတယ္
ပထမ ဝီစီသံမ်ား၊ ေနာက္ေတာ့ ေၾကာင္ေအာ္သံမ်ား၊ တတိယ တရႈပ္ရႈပ္ငိုသံမ်ား
သူ႔လက္ေခ်ာင္းကို သူေတာက္ထုတ္လိုက္၊ ၿပီး သူတေယာက္တည္း ေပါက္ကြဲ၊
ျမင္းခြာမ်ား တန္းစီသလို အမိန္႔မ်ားကို သူမိတၱဴထုတ္တယ္
တခုက ဖင္မွာ၊ တခုက နဖူးမွာ၊ ဘုရားေက်ာင္း၊ မ်က္လံုး၊
သူက ကြပ္မ်က္မႈေတြကို လွ်ာဖ်ားမွာ ဘယ္ရီသီးလို လွိမ့္ေနတယ္
အိမ္က သူငယ္ခ်င္းအရင္းႀကီးေတြလို သူက ဖက္လွဲတကင္း လုပ္ခ်င္ေသးတယ္။
ဒါေပမယ့္ စကားစိုးစဥ္း ေျပာမိတာနဲ႔
ကရင္မလင္ရဲ႔ ေတာင္ေပၚသားေတြဆီ ေရာက္သြားမွာပဲ။
တီေကာင္လို ထူထဲ သူ႔လက္ေခ်ာင္း ဆယ္ခု
သူ႔စကားလံုးမ်ားက အေလးခ်ိန္ တိုင္းတာမႈမ်ားလို။
သူ႔ႏႈတ္ခမ္းအေပၚမွာ ရယ္ေမာေနတဲ့ ပိုးဟပ္ႀကီးမ်ား
သူ႔ဖိနပ္ရွည္ အနားသားက ေျပာင္ေျပာင္လက္လက္၊
ၾကက္လည္ပင္း [ေမြးကၽြတ္နီရဲ] လူႀကီးေတြ အလႊာနဲ႔ ဝန္းရံထား
သူက တဝက္တပ်က္ [လူမဆန္] လူသားေတြရဲ႔ ခ်ီးေျမႇာက္မႈနဲ႔ ေဆာ့ကစားတယ္
ပထမ ဝီစီသံမ်ား၊ ေနာက္ေတာ့ ေၾကာင္ေအာ္သံမ်ား၊ တတိယ တရႈပ္ရႈပ္ငိုသံမ်ား
သူ႔လက္ေခ်ာင္းကို သူေတာက္ထုတ္လိုက္၊ ၿပီး သူတေယာက္တည္း ေပါက္ကြဲ၊
ျမင္းခြာမ်ား တန္းစီသလို အမိန္႔မ်ားကို သူမိတၱဴထုတ္တယ္
တခုက ဖင္မွာ၊ တခုက နဖူးမွာ၊ ဘုရားေက်ာင္း၊ မ်က္လံုး၊
သူက ကြပ္မ်က္မႈေတြကို လွ်ာဖ်ားမွာ ဘယ္ရီသီးလို လွိမ့္ေနတယ္
အိမ္က သူငယ္ခ်င္းအရင္းႀကီးေတြလို သူက ဖက္လွဲတကင္း လုပ္ခ်င္ေသးတယ္။
No comments:
Post a Comment