Pages

Sunday, September 17, 2017

မိုးေရ (The Rain)

ငါ့အစ္ကို စစ္ပြဲက
ျပန္လာေတာ့
သူ႔နဖူးမွာ ေငြေရာင္ၾကယ္ကေလး ပါခဲ့တယ္
အဲဒီၾကယ္ပြင့္ေအာက္မွာ
သူ႔အမာရြတ္။
ဗံုးစေတြနဲ႔
ဗာဒြန္ (Verdun) မွာ
ဒါမွမဟုတ္ ဂရုန္ေဝါ (Grünwald) မွာ ထိခဲ့တယ္။
(အတိအက် သူေမ့ေလ်ာ့ေနခဲ့ၿပီ)
သူက ဘာသာေပါင္းစံုနဲ႔
သိပ္စကားမ်ားတဲ့သူ
ဒါေပမယ့္ သူအားလံုးထဲ အႏွစ္သက္ဆံုးက
သမိုင္းဆိုင္ရာ စကားေတြ၊
သူ အသက္ရွဴမွားေလာက္ေအာင္
က်သြားတဲ့ သူ႔ရဲေဘာ္ေတြကို ထြက္ေျပးဖို႔ အမိန္႔ေပးခဲ့တယ္
ရိုလန္ (Roland)၊ ကိုဝါဆကီ (Kowaski)၊ ဟန္နီေဘာ (Hannibal)၊
သူေအာ္တယ္
ဒါဟာ ေနာက္ဆံုး ကရူဆိတ္ စစ္ပြဲပဲ
ကာေသ့ (Carthage) က မၾကာခင္ က်မွာပဲ
ေနာက္ေတာ့ သူက ရိႈက္သံေတြနဲ႔ ဝန္ခံတယ္
နပိုလီယံက သူ႔ကို မႀကိဳက္လွဘူးတဲ့။
ငါတို႔ သူ႔ကို ၾကည့္ရတာ
ပိုၿပီး ျဖဴေဖ်ာ့လာ
အသိဉာဏ္ေတြ တျဖည္းျဖည္း ေပ်ာက္ကုန္လို႔
ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ရုပ္ထုတခုလို ျဖစ္လာေနတယ္။
နားမ်ားထဲ ဗံုးသီးမ်ားရဲ႔ ဂီတသံ
ေက်ာက္စိုင္ သစ္ေတာထဲ ဝင္လို႔
ၿပီးေတာ့ သူ႔မ်က္ႏွာ အေရျပားက
ၾကယ္သီးလို ျမဴတိမ္ကြယ္ ေခ်ာက္ေသြ႔ မ်က္လံုးမ်ားကို
ကာရံထားရံု။
သူ႔မွာ ဘာမွ မက်န္ေတာ့ဘူး
ဒါေပမယ့္ လက္နဲ႔ပဲ စမ္းေတာ့တယ္။
သူလက္ေတြနဲ႔ ေျပာတဲ့ ပံုျပင္ဇာတ္လမ္းေတြ
ညာဖက္မွာ သူ႔မွာ အခ်စ္ဇာတ္လမ္းေတြ ရွိခဲ့တယ္
ဘယ္ဖက္မွာ စစ္သားမွတ္ဉာဏ္ေတြနဲ႔။
သူတို႔က ငါ့အစ္ကိုကို ေခၚၿပီး
ၿမိဳ႔အျပင္ကို ေခၚသြားၾကတယ္
သူ ေဆာင္းတြင္းတိုင္း ျပန္လာေတာ့
ပိန္ခ်ဳံး၊ အလြန္အမင္း တိတ္ဆိတ္
သူက ျပန္မလာခ်င္ေတာ့ဘူး
သူက ျပဴတင္းကိုေခါက္ၿပီးပဲ ငါ့ကိုေခၚေတာ့တယ္။
ငါတို႔ လမ္းမ်ားေပၚ အတူတူေလွ်ာက္သြားၾက
မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ ပံုျပင္မ်ားကို
သူက ထပ္ခါထပ္ခါေျပာျပ
ငါ့မ်က္ႏွာကို စမ္းလို႔
မိုးေရေတြနဲ႔ သူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြ ကန္းလို႔။

ဘစ္ႏ်ဴး ဟားဘတ္ (ZBIGNIEW HERBERT)
TRANSLATED BY CZESLAW MILOSZ

No comments:

Recent Comments