ယောဟန်အောင်: ငါေဖာ္ျပခ်င္တာ (I would like to describe)

အရိုးရွင္းဆံုး ခံစားခ်က္ကို ငါ ေဖာ္ျပခ်င္တာ

ေပ်ာ္ရႊင္မႈျဖစ္ျဖစ္၊ ဝမ္းနည္းမႈျဖစ္ျဖစ္
ဒါေပမယ့္ တျခားသူေတြ လုပ္သလိုမဟုတ္ဘဲ
မိုး၊ ဒါမွမဟုတ္ ေနရဲ႔ ဝင္ရိုးကို ေရာက္တဲ့အထိ။

ငါ့ကိုယ္ထဲ ေမြးဖြားလာတဲ့

အလင္းကိုေဖာ္ျပခ်င္တာ
ဒါေပမယ့္ ဘယ္ၾကယ္တာရာနဲ႔မွ မတူဘူးဆိုတာ

ငါသိတယ္။
သိပ္မေတာက္ပ
သိပ္မသန္႔စင္
ၿပီးေတာ့ သိပ္မေသခ်ာ။

ငါက ဖုန္ေပေနတဲ့ ျခေသၤ့တေကာင္ေနာက္

ဆြဲခ်ခံရတာမ်ဳိး မဟုတ္ဘဲ သတၱိကိုေဖာ္ျပခ်င္တာ
ၿပီးေတာ့ ေရအျပည့္နဲ႔ဖန္ခြက္ တုန္လႈပ္ေနပံုမ်ဳိး မရွိတဲ့

စိုးရိမ္ပူပန္မႈေတြနဲ႔။

တနည္းဆိုရရင္
ငါကေဝါဟာရ တခုအတြက္

အတံု႔အလွယ္အေနနဲ႔

တင္စားေဖာ္ျပမႈေတြ အားလံုး ေပးႏိုင္ပါတယ္။
စကားတလံုးအတြက္

ငါ့အေရျပား နယ္နမိတ္မ်ဥ္းမ်ားၾကား

ထိန္းသိမ္းထားတဲ့

ငါ့ရင္အံုကို နံရိုးတေခ်ာင္းလို ဆြဲထုတ္ေပးသလိုေပါ့။

ဒါေပမယ့္ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးဆိုတာ သိသာပါတယ္။

ၿပီးေတာ့ ငါခ်စ္တယ္ လို႔ ေျပာဖို႔
အရူးတေယာက္လို ငါပတ္ေျပး
ငွက္မ်ားကို လက္ထဲဆုပ္ကိုင္လို႔
ၿပီးေတာ့ ငါ့ရဲ႔ၾကင္နာမႈမ်ားက

အဆံုးမွာ ေရနဲ႔ လုပ္ထားတာ မဟုတ္ေပဘူး။
မ်က္ႏွာတခုအတြက္ ေရကိုေတာင္းဆို

ၿပီးေတာ့ ေဒါသေတြက

မီးနဲ႔ ကြာျခားတယ္
အဲဒါေတြက ေခ်းငွားၿပီး
စကားေဖာင္ေဖာင္ လွ်ာတေခ်ာင္းျဖစ္လာ။

ဒါေၾကာင့္ ေဝဝါးေနတာ
ဒါေၾကာင့္ ငါ့အတြင္းမွာ

မျပတ္သားတာ
အားလံုးထဲက ဆံျဖဴလူႀကီးမင္းကို

တခါတည္း ခြဲျခားလိုက္ၿပီး ဆိုတယ္
ဒါက ႀကိယာပုဒ္

ဒါက ကံပုဒ္။

ငါတို႔က လက္တဖက္ကို ေခါင္းေအာက္ထားလို႔

ငါတို႔ အိပ္ေပ်ာ္ၾကတယ္
တျခားလက္ကိုေတာ့ ၿ၈ိဳဟ္ကမၻာမ်ားရဲ႔ ေတာင္ပူစာမ်ားထဲထား။

ငါတို႔ေျခမ်ားက စြန္႔ခြာၿပီး
သူတို႔ရဲ႔ ေသးငယ္တဲ့အျမစ္ေတြနဲ႔

ေျမကမၻာကို ျမည္းစမ္း
ေနာက္တေန႔ နံနက္မွာေတာ့

ငါတို႔ နာက်ဥ္စြာ ငိုရိႈက္တယ္။

Zbigniew Herbert

ယောဟန်အောင်