မိတ္ေဆြမ်ားအတြက္ စာလက္ေဆာင္က႑မွာ ျပင္ပေဆာင္းပါးရွင္ ဦးေအာင္ သူၿငိမ္းက ၾသစေၾတလ်အမ်ဳိးသား တကၠသိုလ္က ထုတ္ေဝတဲ့ "ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ အာဏာရွင္စနစ္၊ ကေသာင္းကနင္း အေျခအေနနဲ႔ ၿပိဳယြင္းက်ဆင္းေနမႈ" စာအုပ္ကို တင္ျပေနပါတယ္။ ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္၊ သံဃာေတာ္ေတြ ဦးေဆာင္တဲ့ ေရႊဝါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရး ေနာက္ပိုင္း ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႔ ႏိုင္ငံေရး၊ လူမႈေရး၊ စီးပြားေရး အေျခ အေနေတြကို သံုးသပ္ေဖာ္ျပထားတဲ့ စာေရးသူ အမ်ားရဲ႔ ေဆာင္းပါးေပါင္းစံု စာအုပ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီတပတ္မွာေတာ့ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္အတြင္း ဆက္ဆံေရး အေျခအေနေတြကို တင္ျပပါမယ္။
ေသာတရွင္ မိတ္ေဆြမ်ားခင္ဗ်ား။
ျမန္မာ့တပ္မေတာ္အတြင္းမွာ ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ အေျခအေန၊ အထူးသျဖင့္ စစ္တပ္ေခါင္းေဆာင္ပိုင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ ၾကားထဲမွာ ဘယ္လိုဘယ္ပံု ဆက္ဆံေရးရွိတယ္ဆိုတာ သိဖို႔ခက္ခဲလွတဲ့ကိစၥ ျဖစ္ပါတယ္။ ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္၊ သံဃာ ေတြ ဦးေဆာင္တဲ့ ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးကို စစ္တပ္နဲ႔အၾကမ္းဖက္ ေခ်မႈန္းၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာ စစ္တပ္ကြဲမွာ ေလလား၊ တပ္မေတာ္ ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းေတြအၾကား သေဘာထားကြဲလြဲမႈေတြ ျဖစ္လာေလမလားဆိုတာ လူ အမ်ားက အေတာ္ စိတ္ဝင္စား ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒီကိစၥေတြအမ်ားစုက လူအမ်ား မသိႏိုင္တဲ့ လွ်ဳိ႔ဝွက္ခ်က္ေတြျဖစ္ သလို၊ ေကာလဟာလေတြနဲ႔ ရသေလာက္ သတင္းစာ၊ အျခားနီးစပ္သူေတြက သတင္းေတြနဲ႔ မွန္းဆေနၾကရတဲ့ ကိစၥသာ ျဖစ္ပါတယ္။
အခု "ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ အာဏာရွင္စနစ္၊ ကေသာင္းကနင္း အေျခအေနနဲ႔ ၿပိဳယြင္းက်ဆင္းေနမႈ" စာအုပ္မွာေတာ့ ဦးဝင္းမင္းက ၂ဝဝ၇ ဆႏၵျပပြဲေတြ မတိုင္မီ၊ အေတာအတြင္းနဲ႔ ေနာက္ပိုင္းကာလေတြအၾကား ျမန္မာ့စစ္တပ္ အတြင္း ဆက္ဆံေရးဆိုၿပီး သံုးသပ္ခ်က္ေဆာင္းပါးတေစာင္ ေရးသားထားတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ ဦးဝင္းမင္းဆို တာကလည္း အရပ္ဖက္-စစ္ဖက္ ဆက္ဆံေရးကိစၥေတြကို ေလ့လာသံုးသပ္ေနသူျဖစ္ၿပီး၊ ျမန္မာႏိုင္ငံအေရးကိစၥ ေတြကို သတင္းမီဒီယာ အေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ေျပာဆိုသံုးသပ္ေနသူလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေဆာင္းပါးမွာေတာ့ သူက စစ္တပ္အရာရွိေဟာင္း၊ ေထာက္လွမ္းေရး အရာရွိေဟာင္း၊ စစ္တပ္နဲ႔အတြင္းက်က် နီးစပ္သူ၊ စစ္တပ္နဲ႔ ဆက္ဆံေနၾကရတဲ့ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ေတြ အေတာ္ မ်ားမ်ားကို ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းၿပီးေတာ့ သူတို႔ေျပာဆို ကိုးကားခ်က္ေတြနဲ႔ သံုးသပ္ေရးသားထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္ေလာက္အတိုင္းအတာအထိ တိက် မွန္ကန္တယ္ဆိုတာေတာ့ အေတာ္ေျပာရခက္လွပါတယ္။ သူက ဒီေဆာင္းပါး နိဒါန္းမွာ ျမန္မာ့စစ္တပ္အတြင္း ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ကစလို႔ က႑ေတြခြဲၿပီး အတြင္းဆက္ဆံေရး အေျခအေနကို သံုးသပ္ေဖာ္ျပ ထားပါတယ္။
ျမန္မာစစ္တပ္ဟာ ဘယ္သူခြဲခြဲ ဒို႔မကြဲလို႔ သူတို႔ေႂကြးေၾကာ္ေနၾကသလို၊ တေသြးတသံတည္း ညီၫြတ္ေရး မ်ဳိး မရွိခဲ့ဘူးလို႔ သံုးသပ္ေဖာ္ျပပါတယ္။ ျဖစ္ေနတတ္တဲ့ပံုက ထိပ္ပိုင္းစစ္တပ္ရဲ႔ ေခါင္းေဆာင္က အၾကံအစည္ အယူအဆ တခုကို ခ်၊ သူရဲ႔ အေျခခံအာဏာအျဖစ္ အင္အားစုတည္ေဆာက္၊ ၿပီးေတာ့ စင္ၿပိဳင္၊ ဒါမဟုတ္ ကိုယ္ နဲ႔ယွဥ္လာမယ္လို႔ ယူဆတဲ့ အုပ္စုကို ေခ်မႈန္းဆိုတဲ့နည္းနဲ႔ သူတို႔အာဏာကို အင္အားသံုး ခ်ဳပ္ကိုင္ခဲ့ၾကတယ္လို႔ ျဖစ္စဥ္ကိုသူက သံုးသပ္ ပါတယ္။
ယခင္ အာဏာရွင္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ဦးေနဝင္းလက္ထက္မွာလည္း အလားတူပါပဲ။ ၁၉၆၂ မွာ အာဏာသိမ္းၿပီး ၁-ႏွစ္အၾကာမွာ အာဏာသိမ္းဒုတိယေခါင္းေဆာင္ျဖစ္တဲ့ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ေအာင္ႀကီးကို ထုတ္ပစ္ၿပီး၊ အေရးမပါတဲ့ တာဝန္မွာပဲ ထားခဲ့ပါတယ္။ အေၾကာင္းကေတာ့ စီးပြားေရးမူဝါဒေတြ၊ လုပ္ငန္းေတြ ျပည္သူပိုင္သိမ္းတဲ့အေပၚ သေဘာမတူညီၾကလို႔ လို႔ေျပာပါတယ္။ တခါ ၁၉၇ဝ ခုႏွစ္မ်ား အလယ္ပိုင္းေလာက္မွာ ကာကြယ္ေရးဝန္ႀကီးနဲ႔ တပ္မေတာ္ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး တင္ဦးကို ထုတ္ပစ္အေရးယူခဲ့ျပန္ပါတယ္။ သူကေတာ့ အခု အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (NLD) ရဲ႔ ဒု-ဥကၠ႒ျဖစ္ၿပီး၊ တခ်ိန္က တတိယအာဏာအရွိဆံုးလို႔ ယူဆခံထား ခဲ့ရသူလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတင္ဦးက ႏိုင္ငံေရးမစြက္ဖက္တဲ့ တပ္မေတာ္ကိုလိုလားၿပီး၊ စစ္သားေတြ နဲ႔ လူထုအၾကား ခ်စ္ခင္လိုလားမႈပိုရလို႔ ဦးေနဝင္းက မနာလိုစိတ္နဲ႔ ထုတ္ပစ္ခဲ့ တယ္လို႔လည္း ဆိုပါတယ္။ အဲဒီ ေနာက္ ဦးတင္ဦးကို ေလးစားၾကည္ညိဳတဲ့ အရာရွိငယ္ေတြက မေအာင္ျမင္တဲ့ အာဏာသိမ္းမႈတခုကိုလည္း လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၾကပါေသးတယ္။ အဲဒီေနာက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတင္ဦးကို သတင္းထိန္ခ်န္မႈနဲ႔ေတာင္ အေရးယူ အပစ္ ေပးခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္တခါ ၁၉၈၃ ခုႏွစ္မွာ၊ စစ္တပ္ေထာက္လွမ္းေရး ညႊန္ၾကားေရးမွဴးခ်ဳပ္ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္တင္ဦး ကိုလည္း ျခစားမႈနဲ႔ စြပ္စြဲၿပီး အေရးယူခဲ့ပါတယ္။ သူကေတာ့ မ်က္မွန္တင္ဦးလို႔ လူသိမ်ားၾကၿပီး၊ အာဏာရွိသူ ေတြၾကားထဲမွာ ဦးေနဝင္းၿပီးရင္ နံပါတ္တစ္ခြဲအထိ အာဏာ၊ လုပ္ပိုင္ခြင့္ရွိသူလို႔ လူအမ်ားက ထင္ေၾကးေပးၾက သူပါ။ ဦးေနဝင္းက သူ႔အာဏာကို ၿပိဳင္ဆိုင္လာမယ္ ယူဆလို႔ အေရးယူခဲ့သူလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ အဲသည္လို အာဏာရွိသူတေယာက္ကို ထုတ္ပစ္ အေရးယူရင္၊ တႏြယ္ငင္ တစင္ပါဆိုသလို သူနဲ႔နီးစပ္သူ၊ သစၥာခံသူ ေအာက္ေျခအရာရွိ အေျမာက္အမ်ား၊ ယႏၱယားတစံုလံုးကိုပါ ထုတ္ပစ္ေလ့ရွိေၾကာင္းလည္း စာေရးသူ ဦးဝင္းမင္း က အတိတ္ကို သံုးသပ္ေဖာ္ျပခဲ့ပါတယ္။
တခါ ၁၉၈၈ စစ္အာဏာသိမ္းၿပီး နဝတ စစ္အစိုးရတက္လာေတာ့ စစ္တပ္ေခါင္းေဆာင္ေတြအတြင္း ဆက္ဆံ ေရး၊ လုပ္ကိုင္ပံုေတြက ပထမႏွစ္အနည္းငယ္အတြင္းေတာ့ နည္းနည္းျခားနားေနခဲ့တယ္လို႔ ဦးဝင္းမင္းက သံုးသပ္ပါတယ္။ အာဏာက အရင္လို ထိပ္သီးေခါင္းေဆာင္ႀကီးတဦးထဲမွာ စုေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ၁၉၉ဝ ခုႏွစ္မ်ား ႏွစ္အေတာ္ ၾကာၾကာအထိ အာဏာက နဝတေကာင္စီေခါင္းေဆာင္ေတြရယ္၊ က်န္ရွိေနတဲ့ ဦးေနဝင္းရဲ႔ အာဏာ အႂကြင္းအက်န္ ေတြအၾကား ရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ အရင္လမ္းအတိုင္းပဲ ျပန္သြား ခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၉၂ ခုႏွစ္မွာ နဝတစစ္အာဏာသိမ္းေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေစာေမာင္ကို က်န္းမာေရး အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ အတင္းအက်ပ္ အနားေပးခဲ့ပါတယ္။ အေၾကာင္းကေတာ့ ၁၉၉ဝ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အာဏာ လႊဲေျပာင္းေပးမယ္လို႔ သူက ကတိေပးထား တာရယ္၊ က်န္တဲ့သူေတြက အႏိုင္ရပါတီကို အာဏာမလႊဲ ေပးခ်င္ ၾကလို႔ ျဖစ္တယ္ဆိုၿပီး ယူဆၾကပါတယ္။
ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ အရင္ကစိတ္ဓာတ္စစ္ဆင္ေရးဌာနကို ကိုင္တြယ္လာခဲ့တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးသန္းေရႊက နဝတ ဥကၠ႒အျဖစ္ တာဝန္ယူခဲ့ပါတယ္။ သူက နည္းပရိယာယ္ေတြ ကြၽမ္းက်င္သလို ေသြးခြဲအုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ေနရာမွာလည္း ဆရာႀကီးလို႔ ဆိုၾက ပါတယ္။ ေနျပည္ေတာ္မွာ ရုပ္ထုႀကီးေတြ ထုထားတဲ့ စစ္အင္အားနဲ႔ ႏိုင္ငံထူေထာင္ခဲ့ၾကတဲ့ ေရွးဗမာမင္း ၃-ပါးရဲ႔ ပံုကိုၾကည့္ရင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊရဲ႔ စဥ္း စားပံုကို သိႏိုင္တယ္လို႔ ဦးဝင္းမင္းကေရးပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာလည္း ေနျပည္ေတာ္ကို ၿမိဳ႔သစ္နန္းသစ္အျဖစ္ ထူေထာင္ခဲ့ပါတယ္။ သူက အႂကြင္းမဲ့အာဏာနဲ႔ ကြပ္ညွပ္ခ်င္သူ၊ ႏိုင္ငံျခားသား မုန္းတီးသူ၊ ေဗဒင္လကၡဏာ ယံုၾကည္သူတဦးလို႔လည္း လူသိမ်ားပါတယ္။
ဒီလိုနဲ႔ ၁၉၉၇ ခုႏွစ္မွာ ဝါရင့္စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြ၊ ဝန္ႀကီးေတြျဖစ္တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ထြန္းၾကည္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္ဘ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ျမင့္ေအာင္တို႔ကို ထုတ္ပယ္တာ စျဖစ္လာပါတယ္။ (နဝတ) ကေန ႏိုင္ငံေတာ္ ေအးခ်မ္းသာယာေရးနဲ႔ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးေကာင္စီ (နအဖ) ဆိုၿပီး နာမည္သစ္ေျပာင္းခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီလိုထုတ္ပယ္ၿပီးေနာက္ေတာ့ အာဏာက ထိပ္ပိုင္းေခါင္းေဆာင္ ၃-ေယာက္မွာ စုစည္းလာႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ၂ဝဝ၄ ခုႏွစ္မွာေတာ့ စစ္တပ္ေထာက္လွမ္းေရး အႀကီးအကဲနဲ႔ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ တာဝန္ယူထားသူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးခင္ညြန္႔ကိုပါ ထုတ္ပယ္အေရးယူခဲ့ပါေတာ့တယ္။ ဒါတင္မက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ညြန္႔ ခ်ဳပ္ကိုင္ထား တဲ့ စစ္တပ္ေထာက္လွမ္းေရးနဲ႔ အမ်ဳိးသားေထာက္လွမ္းေရး ယႏၱယား တခုလံုးကိုပါ ဖ်က္သိမ္းေစခဲ့ပါတယ္။ အေၾကာင္း ကေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ညြန္႔က လက္ေတြ႔က်သူ၊ သေဘာထား ေပ်ာ့ေျပာင္းသူအျဖစ္ ႏိုင္ငံတကာအၾကား နာမည္ေက်ာ္လာတာကို မေက်လည္လို႔ ျဖစ္ႏိုင္သလို၊ အာဏာၿပိဳင္ ဆိုင္မႈလည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ အာဏာအမ်ားစု က ထိပ္သီးစစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ၂-ေယာက္ လက္ထဲေရာက္လာသလို၊ သေဘာထားတင္းမာတဲ့ မူဝါဒ အမ်ားအျပားကိုလည္း ခ်မွတ္လာပါေတာ့တယ္။ ဥပမာအားျဖင့္- အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ၾကက္ေျခနီအဖြဲ႔ကို ေထာင္ေတြစစ္ေဆးခြင့္ ကန္႔သတ္ လာတာ၊ ႏိုင္ငံ တကာ အဲန္ဂ်ီအိုေတြကို တင္းက်ပ္လာတာ၊ ေရာဂါေတြကာကြယ္ကုသေရး ကူညီေနတဲ့ ဂလိုဘယ္ဖန္းဒ္လို၊ (MSF) လို အဖြဲ႔ေတြ ႏိုင္ငံတြင္းက ထြက္သြားရတာ၊ ေဒၚစုနဲ႔ (နအဖ) အၾကား စကားေျပာေရး ကူညီေဆာင္ ရြက္ေပးေနတဲ့ (Center for Humanitarian Dialogue) လိုအဖြဲ႔ေတြကို ႏွင္ထုတ္တာ ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။
ေနာက္တပတ္မွာေတာ့ ၂ဝဝ၇ သံဃာဆႏၵျပပြဲမတိုင္မီ စစ္တပ္ေခါင္းေဆာင္ေတြအၾကား ဆက္ဆံေရးနဲ႔ ၿပီးတဲ့ ကာလ ေနာက္ပိုင္း အေျခအေန၊ ဘယ္သူေတြက အာဏာပိုရွိေနသလဲ၊ အနာဂတ္မွာ ဘယ္သူေတြက ေပါက္ ေကာင္ျဖစ္လာႏိုင္ သလဲ စတဲ့ ဦးဝင္းမင္းရဲ႔ ခန္႔မွန္းခ်က္ေတြ ဆက္လက္တင္ျပပါမယ္။ အားလံုး ၿငိမ္းခ်မ္းေပ်ာ္ ရႊင္ၾကပါေစ။
(ယခု ေဆာင္းပါးကို လြတ္လပ္ေသာအာရွအသံ ျမန္မာပိုင္းအစီအစဥ္ RFA မွ ထုတ္လႊင့္သြားခဲ့ၿပီး ျဖစ္ပါသည္။ RFA ၏ မူပိုင္သာျဖစ္ၿပီး ျပန္လည္ေဖာ္ျပျခင္း ျဖစ္သည္။)
No comments:
Post a Comment