Pages

Monday, April 13, 2009

ေယာဟန္ေအာင္ အရည္ေပ်ာ္ျခင္း

ေရခဲတုံးေတြက အရည္ေပ်ာ္ေနၿပီဆို
အမုန္းႏွင္းခဲေတြက မေပ်ာ္ေသးဘူးလား...
ေ၀ါစထရိက အရည္ေပ်ာ္ေနၿပီဆို
ရမက္ေလာဘေတြက မေတာ္ၾကေသးဘူးလား...
ျဗဟၼာႀကီး ဦးေခါင္းလက္လႊဲေျပာင္းမယ္ဆို
မနက္ျဖန္က ေကာင္းေကာင္း လင္းေတာ့မွာလား...
ဒါလီရဲ႔ နာရီက ေပ်ာ္က်ေနတယ္
ႏိုင္ငံေရးကို လူေတြက ရိုမင္းတစ္ဆန္ဆန္ ေတြးတုန္းလား ...
ေယာဟန္ေအာင္
အေတြးေခါင္ေနတယ္
ေရခဲတုံးကို လက္ဖ်ားနဲ႔ေထာက္
ခြက္နံရံတေလ်ာက္မွာ ၀ဲေ၀ွ႔ေနရင္း
သၾကၤန္ အပ်င္းေၾကာရွည္ရွည္မွာ...
၀ိေရာဓိေတြ သူအေျဖရွာေနခ်ိန္။

၁၃ ဧၿပီ ၂၀၀၉။

3 comments:

Unknown said...

ဆရာေယာခင္ဗ်ား...
အမုန္းဟာ အရည္ေပ်ာ္လြယ္မယ့္ ႏွင္းခဲမဟုတ္ဘူး
ႏွစ္ကာလရဲ႕ အျမဳေတ ေက်ာက္ေဆာင္ပါ။
ေ၀ါစထရိကလည္း ျဖစ္ပ်က္
ရမၼက္ေလာဘေတြကလည္း ျဖစ္ပ်က္
ျဗဟၼာႀကီးဦးေခါင္းကေတာ့ လက္လႊဲေျပာင္းလို႔မရ
ထိုက္တန္သူေတြအတြက္သာ ဆုလာဘ္ပါ။
မနက္ခင္းတိုင္း လင္းပါတယ္
မလင္းႏိုင္တာက လူတဦးခ်င္းရဲ႕အတၱပါ။
ဒါလီရဲ႕နာရီက ကင္းဘတ္စေပၚမွာ အရည္ေပ်ာ္မယ္..
ရိုမင္းတစ္ပဲ ဆန္ဆန္ အႏုပညာပဲမဲ့မဲ့
ဘ၀ေတြကို အရည္ေဖ်ာ္ေနတဲ့ ၀ဲၾသဂထဲမွာ
ႏိုင္ငံေရးသမားအတြက္ တတိယ ထိုင္ခံုမရွိပါ။
ဆရာေယာေရ သိပ္လည္း ပ်င္းပ်င္းနဲ႔ ေရခဲတုန္းထဲ လက္ထည့္ေမႊမေနေစခ်င္ဘူး။
ေတာ္ၾကာ ကဗ်ာေရးတဲ့လက္ေတြ ေသြးလွည့္ပတ္မႈ ရပ္လို႔ လက္ေရခဲေခ်ာင္းကေလးေတြ ျဖစ္ကုန္ပါဦးမယ္...

ခင္တဲ့ ...

ATN said...

အရည္ေပ်ာ္တာပဲဗ်ာ... ေပ်ာ္ခ်ိန္တန္ ေပ်ာ္လာမွာေပါ့... း)

မသက္ဇင္ said...

ႏိုင္ငံေရးကို လူေတြက ရိုမင္းတစ္ဆန္ဆန္ ေတြးတုန္းလား ...
ေယာဟန္ေအာင္
အေတြးေခါင္ေနတယ္
ေရခဲတုံးကို လက္ဖ်ားနဲ႔ေထာက္
ခြက္နံရံတေလ်ာက္မွာ ၀ဲေ၀ွ႔ေနရင္း
သၾကၤန္ အပ်င္းေၾကာရွည္ရွည္မွာ...
၀ိေရာဓိေတြ သူအေျဖရွာေနခ်ိန္။

ေကာင္းလိုက္တဲ႔ အေတြးကဗ်ာ
အႏုပညာရသ ေျမာက္ပါ့ေပ႔

Recent Comments