ၿမိဳ႔ထဲကို ၀င္လာတာနဲ႔
ေယာဆရာ မသကၤာေတာ့ဘူး
မႈန္မိႈင္းမိႈင္း ေကာင္းကင္မွာ
ေလျပင္းေတြဆင္လို႔
ၿမိဳ႔ကလည္း မပြင့္မလင္း
လမ္းေတြလည္း လူသူရွင္းလို႔
သင္းေတာ့ ပံုမွန္မဟုတ္ေလဘူး..
အေမွာင့္၀င္ ဖုတ္ပူး
ပညာသည္တဦးဦးေတာ့ ရွိေနၿပီ။
သတင္းစာကို ေကာက္ကိုင္ၾကည့္လိုက္ေတာ့
ေျခာက္လွန္႔ေနလိုက္ၾကတာ
ပေဟဠိေတြ မ်ားေနတယ္
ဓါတ္ခြက္တီဗြီေတြက
အင္းကြက္ ကိန္းကဏန္းေတြ အခါခါျပ
ဟင္း... ဘာေတြကို စီရင္ေနၾကပါလိမ့္...ေတြးဆမိတယ္။
သည္လိုနဲ႔
မ်က္ႏွာျပင္ တင္းခဲမာေနတဲ့ ျမစ္ေရလႊာေပၚ ျဖတ္လာရသလို
ၿမိဳ႔ကို ေျခဖ်ားေထာက္ ျဖည္းျဖည္းေလွ်ာက္၀င္ခဲ့
ဆရာ့ကိုေတာ့ ေနာက္ေနၿပီထင္ရဲ႔..။
ဒီၿမိဳ႔ဟာ အလုပ္ႀကိဳးစားတဲ့ ၿမိဳ႔ကေလးပါ
ခုေတာ့ ဆိုင္းပုတ္ေတြ ေဆးကြာမြဲေျခာက္
ၿမိဳ႔ကလည္း လူေရာင္သူေရာင္ မေပါက္ပါလား။
ၿမိဳ႔က ညည္းညဴေနတဲ့ လူမမာနဲ႔ ပိုတူလာတယ္။
မီးေရာင္ေတြလည္း မလင္းဘဲ နီက်င္က်င္
လမ္းေတြလည္း လူသူစဲ
ေစာေစာပဲ ေအးခဲတိတ္ဆိတ္သြားတယ္။
ဒါေတာင္မွ အထည္ႀကီးပ်က္လို လွေနေသးတဲ့ၿမိဳ႔
ဟန္ကိုယ့္ဖို႔ မာန္မခ်ဳိ႔ဘဲ
ေသြးေဆာင္ဆြဲငင္ ျမင္သူေငးရေသးတဲ့ၿမိဳ႔။
ဒီၿမိဳ႔ရဲ႔ စက္အင္ဂ်င္ဟာ အႀကီးႀကီးပါ။
စေကၠာမ ယႏၱယားဆရာေတြနဲ႔
ဂ်ဳတ္ဂ်ဳတ္ေဂ်ာင္းေဂ်ာင္း ခုတ္ေနခဲ့တာ
ခုေတာ့ ေသြးေလဆန္႔က်င္
ဆန္႔ငင္ဆန္႔ငင္ အေၾကာဆြဲေနတယ္။
ကားစက္ရံုေတြကလည္း
ဒဏ္ရာကိုေတာင္ လွ်ာနဲ႔ မလွ်က္ႏိုင္ေတာ့ဘူး
တံုးလံုးလဲၿပိဳက်လို႔။
ဘ႑ာတိုက္ေတြလည္း
ခ်ဳိင္းေထာက္ကိုယ္စီ၊
တက္ညီအံုႂကြခဲ့တဲ့
စေကၠာမရံုေတြကလည္း မ်က္ေစ့စံုမွိတ္ထားလိုက္ေတာ့တယ္။
ကုန္တိုက္ေတြလည္း
ေစ်းတံခါးကို အၿပီးပိတ္
မီးမိွတ္လိုက္ၾကတယ္။
အိမ္ေတြက "ေရာင္းရန္" ဆိုင္းပုတ္ကိုခ်ိတ္
ေ၀ၚလ စထရိလမ္းက သူႂကြယ္ေတြ
ေရႊတိုက္စိုးဆီက ေဘလ္ေအာက္ဘ႑ာ (bail out) ရဖို႔
ျပာယာခတ္ေနပါသတဲ့။
ခင္ဗ်ားက ငန္းဖမ္းသလို ပူပံုပန္းနဲ႔ပါလား..
"က်ေနာ့္ပရိေဒ၀ကို ဆရာမသိပါဘူး"
သူက နတ္သံေႏွာေတာ့
က်ေနာ္ကလည္း ေျဖေျပာေျပာရတယ္။
ရတနာသံုးပါးကိုသာ အာရံုထားပါဗ်ာ...
သူက မိုက္ကန္းကန္းျပန္ၾကည့္တယ္
"ဒီမွာ..." ဆိုလို႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့
ေသြးစက္စက္ယိုေနတဲ့ ခရက္ဒစ္ကဒ္ (အေႂကြးကပ္ျပား) ေတြ
သူ႔ေသြးေတြပဲ ျဖစ္ရမယ္။
"က်ေနာ္က အနားမေနတတ္ဘူး
ဒီတခါေတာ့ နားရတာ ၾကာလြန္းခ်ည့္"
မိတ္ေဆြတဦးက ေျပာတယ္။
ေဆာင္းရက္က ပိုရွည္သလို သူေျပာတယ္
ၿမိဳ႔ထဲက ရံုးေရွ႔မွာလည္း လူတန္းပိုရွည္လ်ားလာ
လူသန္မာေတြလည္း အလုပ္ရွာမရ ျပာယာခပ္ေနၾကပါသတဲ့။
မိတ္ေဆြပညာသည္တဦးကေတာ့
လိပ္ျပာေတာင္ပံခတ္သံေၾကာင့္ ဒီလိုျဖစ္ရဆိုလား ေျပာလာတယ္။
၀ရုဏ္းသုန္းကား ေဗဒအရ
မုန္တိုင္းႀကီးလည္း ထဦးမတဲ့..
ထူးျခားပဥၥလက္ဆန္ပံုကို သူက ႀကိဳးစားရွင္းျပတယ္။
က်ေနာ့မိတ္ေဆြ
သင္းကြဲ ၀ံပုေလြႀကီးကိုလည္း ေတြ႔တယ္
လြမ္းလြမ္းတတနဲ႔ ေဒါနေရ..မီးေတာင္တန္းေရ ဆိုၿပီး အူေနလိုက္တာ..
က်န္ သင္းကြဲ၀ံပုေလြေတြကလည္း
ကိုယ့္အပူေတြ ကိုယ့္အလြမ္းေတြ တျပျပနဲ႔
အၿပိဳင္းအရိုင္း အူခ်င္းခ်ေနၾကရဲ႔။
ဆရာက ဒီလကၡဏာေတြကို ၾကည့္ရတာ သိလာၿပီ
ေယာက္်ားေတြက ေသရည္ေတြ ပိုမူးလာလိမ့္မယ္
ဘံုဆိုင္ေတြက ပိုဆူညံလာမယ္
ဇနီးမယားေတြကလည္း ျဗစ္ေတာက္ျဗစ္ေတာက္ ပိုမ်ားလာ
အေ၀းက အမ်ဳိးအေဆြေတြ ဖုန္းလာရင္လည္း ခပ္မာမာ ေျပာမိေတာ့တယ္
လင္မယား ရန္ျဖစ္တဲ့ ႀကိမ္ေရလည္း ပိုမ်ားႏိုင္သေပါ့။
ၿမိဳ႔ကလည္း လူစိမ္းေတြကို မသထာေတာ့ဘူး
အလုပ္နဲ႔ အစားေတြ လာလုေနတယ္လို႔ ျမင္လာမယ္
က်န္းမာေရးအာမခံ၊ လူမႈဖူလံုေရး ေမ့ထားလိုက္ၾကရၿပီး
ဒုစရိုက္မႈေတြလည္း ဆိုးရြားႀကီးထြားလာႏိုင္တယ္။
လူညိဳပေဂး ဘာရကၠ အို ဘားမားက
လက္နက္စၾကာျပည္မွာ ထီးေဆာင္းရ ၀ေတးမင္းအျဖစ္မွာ
ခပ္သိမ္းလူအေပါင္းက
ေသာင္းေသာင္းျဖျဖ တုန္ယင္ေမွ်ာ္လင့္ေနၾကတယ္
"သူ... ကယ္လိမ့္မယ္"
"သူ... ကယ္လိမ့္မယ္"
"ဒီကပ္ဆိုးက်ိန္စာ
သူ... ကယ္မပါလိမ့္မယ္"
နတ္၀င္သည္ နမိတ္ဖတ္သလိုေပါ့။
ေယာဆရာလည္း ေက်ာစိမ့္လာတယ္...
ေယာဆရာက နာမည္သာႀကီးတာ
ဘာကမွ ပညာ ျမင့္တာမဟုတ္ဘူး။
သူက ၀မ္းတြင္းရူးစာနဲ႔ ဂါထာလိုလိုေရးရင္
ေတးဟစ္ပ္ေဟာ့ထင္ၿပီး အားေပးသူကေပး
မဲျပာပုဆိုး ေရဒီယိုေတြကေမးေတာ့
ပံုေသနည္း နိသွ်ေတြကို ေရြးေျပာ
သည္အထာသေဘာနဲ႔ ဟိုတေတာ
"ျမန္မာ့အေရး နယ္တေၾကာ" မွာ
ဟိုေျပာသည္ေျပာ လူနပ္ႀကီးလုပ္ေနခဲ့တာ
ဒီေမွာ္မွာေတာ့ ေမာေတာ့မယ္။
ဒီအနာကိုေတာ့ ဆရာ ရိပ္မိေနၿပီ။
ဒီေရာဂါ ႀကီးတယ္
နာတာရွည္မယ္
ဒီေရာဂါ ကူးစက္တတ္တယ္
လစ္ကမွ...။ ။
ေယာဟန္ေအာင္
ဇန္ ၂၂၊ ၂၀၀၉။
11 comments:
ေယာဆရာကို ေမာစရာေတြေပးတယ္ဆိုၿပီး ေတာကိုျပန္ဖုိ႔ ၾကံေနၿပီမဟုတ္လား။
ကဗ်ာဖတ္ရင္း တကယ္ပဲ ေျခာက္ျခားလာတယ္။ အျပင္မွာထက္ သူ႔ကဗ်ာက ပိုလို႔ ေၾကာက္စရာ ေကာင္းေသး။ :)
D လို လစ္လို႕ေတာ့
မျဖစ္ျပီေပါ့ ဆရာေယာ....
အေမာေျပေဆးေလးေတာ့
ထုတ္ေပးခဲ့ပါဦးေလ... ....
ေယာဆရာ
ကဗ်ာေကာင္းတယ္ေလ။
economic crisis စီးပြားပ်က္ကာလကို satire နဲ ့တို ့ထိထားသလို ကိုယ့္ကိုကိုယ္သေရာ္ေတာ္ေတာ္ကလိထားတဲ့အဖြဲ ့ေလးေတြကလွေနျပန္တယ္..
ေယာဆရာရဲ႕ေမာစရာကဗ်ာကိုဖတ္သြားတယ္။
ေကာင္းလိုက္တာလို႔ေၿပာစရာမလိုေအာင္ကို
ေကာင္းပါတယ္။ Great!!!!!
အေလးအနက္ အေၾကာင္းအရာေတြကို အတည္ေပါက္နဲ႕ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးေရးထားတဲ့ ကဗ်ာကို ဖတ္ရတာ ငိုလို႕ ရယ္လို႕မရေသာ မ်က္ႏွာ ျဖစ္သြားပါတယ္ ေယာဆရာ။
V good!
ကြင္းကြင္း ကြက္ကြက္ ၾကီး ပါလား...
ဒီိပုံ အတိုင္းဆို......DV တင္ထားမိသူေတြ
ျပန္ျပီး..ဘြာေတး...လုပ္ၾကရေတာ့ မယ္ ေနာ္...
ကိုေအာင္သူၿငိမ္းေရ
ေရးလိုက္တိုင္း ေရႊျဖစ္။
လက္က ေရႊထြက္သလားေအာက္ေမ့ေတာ့တာပါပဲဗ်ာ။
ဒီေလာက္ အလုပ္ေတြမ်ားမ်ားလုပ္ေနတဲ့ၾကားက
မွိဳင္းဆရာ ရဲ႕ ေလးခ်ိဳးၾကီးေတြ နဲ႕ေတာင္ တူေနပါေပါ့..ေယာဆရာ ရဲ႕ အေတြးခ်ိဳးၾကီးက..ေကာင္းလိုက္တာ။
အင္း-ဒါဆို ဟို သီခ်င္းထဲကလို...ေရာတိေရာရာ (ေရာ) ေယာဆရာ ၾကီးေပါ့။ း)
ေယာဆရာရဲ႕ မဲျပာ ေ၀ဖန္သံၾကားလို႕ထင္ရဲ႕.. ကိုမွန္ကူကြက္ရဲ႕ တုန္႕တုန္႕လႈပ္လႈပ္ ကဗ်ာ တပုဒ္ဖတ္ရျပန္တယ္။ (သ)
What agreat poetry!
မဲျပာပုဆိုး ေရဒီယိုေတြကေမးေတာ့
ပံုေသနည္း နိသွ်ေတြကို ေရြးေျပာ
သည္အထာသေဘာနဲ႔ ဟိုတေတာ
"ျမန္မာ့အေရး နယ္တေၾကာ" မွာ
ဟိုေျပာသည္ေျပာ လူနပ္ႀကီးလုပ္ေနခဲ့တာ
ဒီေမွာ္မွာေတာ့ ေမာေတာ့မယ္။
ကိုေအာင္သူၿငိမ္းေရ---
ေရာက္ရွိဖတ္ပါတယ္--
အႏုပညာကေတာ႔ စြမ္းပါေပ႔ရွင္---
Post a Comment