ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊအေၾကာင္း၊ (အပိုင္း-၁၂)

ထိုင္းႏိုင္ငံရွိ (Silkworm Books) စာအုပ္တိုက္က ထုတ္ေဝၿပီး၊ ဘင္နဒစ္ ေရာ္ဂ်ာစ္ (Benedict Rogers) ေရးသားထားတဲ့ "ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊအေၾကာင္း၊ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ မင္းဆိုးမင္းညစ္တဦးကို မ်က္ႏွာဖုံးခြာၾကည့္ျခင္း" ဆိုတဲ့ စာအုပ္အေၾကာင္းကို တင္ဆက္ေနပါတယ္။ ဒီတပတ္မွာေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊ ဦးေဆာင္တဲ့ စစ္ အစိုးရ က ႏိုင္ငံတကာ ဖိအားေတြကို ေလ်ာ့က်ၿပီး စစ္အစိုးရကို ဆက္ဆံလာေစဖို႔ ဘယ္ေလာက္အထိ ေငြကုန္ေၾကးက် က်ခံသံုးစြဲလို႔ စည္းရံုးခဲ့ပံု ကို ဆက္လက္ တင္ျပပါမယ္။

ေသာတရွင္ မိတ္ေဆြမ်ားခင္ဗ်ား။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊဦးေဆာင္တဲ့ စစ္အစိုးရက မူးယစ္ေဆး၀ါးနဲ႔ ပတ္သက္ေနမႈ၊ အင္မတန္ဆိုးရြား ႀကီးေလးတဲ့ လူ႔အခြင့္ အေရး ခ်ဳိးေဖာက္မႈ မွတ္တမ္းေတြေၾကာင့္ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြက စီးပြားေရးအရ၊ သံတမာန္ေရးအရ ဒဏ္ခတ္ပိတ္ဆို႔မႈ ေတြ လုပ္ထားၾကပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ႏိုင္ငံေရး ျပႆနာေတြကို ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရးနည္းနဲ႔ ေျဖရွင္းႏိုင္ရင္၊ ဒါမွ မဟုတ္ လူ႔အခြင့္အေရး မွတ္တမ္းေတြ ေကာင္းလာရင္ အခုလို ပိတ္ဆို႔ဒဏ္ခတ္မႈေတြက ေျပေလ်ာ့သြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ စစ္အစိုးရက ဒီလို ေျဖရွင္းဖို႔ မႀကိဳးစားဘဲ အေနာက္ႏိုင္ငံ အစိုးရေတြကို ျမဴဆြယ္သိမ္းသြင္း စည္းရံုးေပးဖို႔ ကုမၸဏီေတြကို ေငြကုန္ ေၾကးက် ငွားရမ္းခဲ့ပါတယ္။ တဖက္က ကုမၸဏီေတြကလည္း ေငြမ်က္ႏွာနဲ႔ စစ္အစိုးရအတြက္ အက်ဳိးေဆာင္ ေပးခဲ့ၾကတာကို စာေရးသူ ဘင္ေရာ္ဂ်ာက ထည့္သြင္း ေဖာ္ျပခဲ့ပါတယ္။

တကယ္က အခုလို Lobbyist လို႔ေခၚတဲ့ အေနာက္ႏိုင္ငံက အစိုးရ အရာရွိ၊ အာဏာပိုင္ေတြကို စည္းရံုးသိမ္း သြင္းဖို႔ ကုမၸဏီေတြ ငွားရမ္းအသံုးျပဳတာက ႏိုင္ငံတကာမွာ စစ္အစိုးရအတြက္ မ်က္ႏွာပန္းလွလာေစဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္ မ်ားေလာက္က စလို႔ အဲသလို ကုမၸဏီေတြကို ငွားရမ္အသံုးခ်ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က အေမရိကန္ႏိုင္ငံၿမိဳ႔ေတာ္ ၀ါရွင္တန္ ဒီစီမွာ သံအမတ္ႀကီးအျဖစ္ တာ၀န္ယူေနရသူက အခု စက္မႈ၀န္ႀကီး ဦးေသာင္းပါ။ သူက ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊနဲ႔ တၿမိဳ႔တည္း သား ေက်ာက္ဆည္ဖြားတဦး ျဖစ္သလို၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊ အတြက္ လူယံု သက္ေတာ္ရွည္အမတ္အျဖစ္လည္း လူသိမ်ားပါ တယ္။ သူက အခုကာလမွာ အႏုျမဴ လွ်ဳိ႔၀ွက္ စီမံကိန္းလိုဟာမ်ဳိး ဦးေဆာင္ေနရသူ ျဖစ္သလို၊ ၂၀၀၃ ခုႏွစ္ ဒီပဲယင္းတိုက္ ခိုက္မႈ၊ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္၊ သံဃာေတြကို ေသြးထြက္သံယို ေခ်မႈန္းမႈေတြမွာလည္း ဦးေဆာင္ခဲ့သူလို႔ ေက်ာ္ေစာသူ ျဖစ္ပါတယ္။

သူက အေမရိကန္ သံအမတ္ႀကီးအျဖစ္ ရွိေနစဥ္မွာ ကိုလိုဘာ့ဂ္နဲ႔ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္မ်ား ကုမၸဏီ (Kloberg & Associates) ကို ငွားရမ္းခဲ့ပါတယ္။ သူတို႔က ျမန္မာသံရံုးကို ကိုယ္စားျပဳလို႔ အေမရိကန္က လႊတ္ေတာ္ အမတ္ေတြ၊ ထင္ရွားတဲ့အစိုးရ အရာရွိေတြ၊ သမၼတအုပ္ခ်ဳပ္ေရးက အရာရွိေတြကို ဆက္သြယ္စည္းရံုး ေပးခဲ့ပါတယ္။ သူတို႔ရဲ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္က ျမန္မာသံရံုး နဲ႔ ျမန္မာစစ္အစိုးရအေပၚ အဆိုးျမင္ျဖစ္ေနတာေတြကို တုန္႔ျပန္ ေျဖရွင္းႏိုင္ဖို႔လို႔ ဆိုပါတယ္။ သံအမတ္ႀကီးဦးေသာင္းနဲ႔ လႊတ္ေတာ္အမတ္ေပါင္း ၂၃-ဦး ေတြ႔ဆံုႏိုင္ ေအာင္ စည္းရံုးစီစဥ္ေပးႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုကိစၥေတြ လုပ္ေဆာင္ဖို႔ တလကို ေဒၚလာ ၁၀,၀၀၀ အျပင္ အျခား ကုန္က်စရိတ္ေတြ ေပးခဲ့ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ ျမန္မာစစ္ အစိုးရဖက္က သေဘာတူညီခ်က္ ခ်ဳိးေဖာက္တာေၾကာင့္ ပ်က္သြားခဲ့ရပါတယ္။ သံအမတ္ဦးေသာင္းကေတာ့ ဒီကိစၥေတြ မလုပ္ခဲ့ဘူးလို႔ ေျပာင္ လိမ္ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ဖြား အေမရိကန္ႏိုင္ငံသားေတြက မ်ဳိးခ်စ္စိတ္နဲ႔ စည္းရံုး လုပ္ေဆာင္ခဲ့တာ၊ သူတို႔နဲ႔ လံုး၀ မပတ္သက္ဖူးလို႔ ေျပာင္လိမ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ Progrssive မဂၢဇင္းမွာ ကလိုဘာ့ဂ္နဲ႔ အင္တာဗ်ဴး ေဖာ္ျပထားခ်က္အရ ဦးေသာင္း လိမ္လည္တဲ့အခ်က္၊ သူ႔ကိုေတာင္လိမ္ၿပီး ေငြေပးေခ်ဖို႔ က်န္ေနတဲ့ အခ်က္ေတြကို ထုတ္ေဖာ္ေျပာခဲ့ပါတယ္။

သိပ္မၾကာခင္မွာ ဦးေသာင္းက ကလိုဘာ့ဂ္ထက္ ပိုထိေရာက္တဲ့ Lester L. Wolff (လက္စတာ အယ္လ္ ၀ုဖ္) လို႔ေခၚတဲ့ အရင္ လႊတ္ေတာ္အမတ္ေဟာင္းကို ထပ္ငွားခဲ့ျပန္ပါတယ္။ သူ႔ကိုလည္း ေဒၚလာတေသာင္းနဲ႔ အျခားကုန္က်စရိတ္ေတြ လစဥ္ေပးခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီ အမတ္ေဟာင္းက အရင္ မူးယစ္ေဆးႏွိမ္နင္းေရး ေကာ္မီတီ က ဥကၠ႒ေဟာင္း ျဖစ္သလို၊ အာရွ-ပစိဖိတ္ေရးရာ ႏိုင္ငံျခားေရးေကာ္မီတီမွာလည္း ပါခဲ့ဖူးပါတယ္။ ျမန္မာ အစိုးရစရိတ္နဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ေခၚၿပီး လည္ပတ္ေစ ခဲ့ပါေသးတယ္။ သူတို႔ကေတာ့ အခ်က္အလက္ ေလ့လာ ရွာေဖြေရး ခရီးစဥ္လို႔ အေၾကာင္းျပခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ အမတ္ေဟာင္း ၀ုဖ္က ဘာျဖစ္လို႔ ဆက္မလုပ္ ေတာ့သလဲဆိုတာေတာ့ စံုစမ္းမရပါဘူး။ တခါ ၁၉၉၇ ခုႏွစ္မွာ ရုပ္ျမင္ သံၾကား သတင္းေထာက္ေဟာင္း Jakson Bain (ဂ်က္ဆင္ ဘိန္းနဲ႔ သူ႔ဇနီး) တို႔ ဦးေဆာင္တဲ့ Bain & Associates ကုမၸဏီ ကိုလည္း အဲသလို စစ္အစိုးရ ကိုယ္စား စည္းရံုးေပးဖို႔ ငွားရမ္း အသံုးခ်ခဲ့ပါေသးတယ္။ ဒီတခါေတာ့ ငွားတဲ့သူက စစ္အစိုးရ မဟုတ္ဘဲ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္ ေဇကမၻာဦးခင္ေရႊ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီကုမၸဏီက ၀ါရွင္တန္သံရံုး၊ ႏိုင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီးဌာနေတြကို အျမဲတမ္းလိုလို အစီရင္ခံစာေတြ ပို႔ေနရပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ သံအမတ္ႀကီး ျဖစ္ေနသူက ေနာက္ ေတာ့ ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးျဖစ္၊ တခါ ေထာက္လွမ္းေရးတဖြဲ႔လံုးကို ဖ်က္သိမ္း ဖမ္းဆီးတဲ့အခါ ေထာင္က် တန္းက်နဲ႔ ေထာင္ ထဲေသဆံုးခဲ့ရတဲ့ ဦးတင္၀င္း ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီ ဘိန္းန႔ဲ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္မ်ား ကုမၸဏီကို ေဒၚလာ ၂၀,၀၀၀ ေက်ာ္ လစဥ္ ေပးခဲ့ၾကရတာပါ။ သူတို႔က ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ေရနံတူးေနတဲ့ ယူႏိုကယ္ကုမၸဏီ၊ အာရွ- ပစိဖိတ္ စီးပြားေရးေကာင္စီေတြနဲ႔ ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ခဲ့ၾကပါတယ္။

တခါ ၁၉၉၇ ခုႏွစ္မွာပဲ Myanmar Resources Development Ltd. (ျမန္မာ အရင္းအျမစ္မ်ား ဖြံ႔ၿဖိဳးေစေရး လီမီတက္) ဆိုတဲ့ စစ္အစိုးရနဲ႔ ပတ္သက္ဆက္စပ္ေနတဲ့ ကုမၸဏီတခုက ဂ်က္ဖာဆင္ ၀ါတာမင္း အင္တာ ေနရွင္နယ္ (Jefferson Waterman International) ကုမၸဏီရဲ႔ ဥကၠ႒ Ann Wrobleski (အဲန္း ရိုဘက္စ္စကီ) ကို အဲသလိုပဲ ကုန္သြယ္ေရးနဲ႔ ႏိုင္ငံ ျခား ဆက္ဆံေရးကိစၥေတြကို ကူညီဖို႔ ငွားရမ္းခဲ့ျပန္ပါတယ္။ ဒီတခါက ငွားရမ္းခက ေဒၚလာ ၄-သိန္းေလာက္ေတာင္ ေပးခဲ့ ရတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒါတင္မက ခရီးစရိတ္ေတြပါ ေပးခဲ့ရ ပါတယ္။ သူတို႔က စစ္အစိုးရက မူးယစ္ေဆး၀ါး ထိထိေရာက္ ေရာက္ ႏွိမ္နင္းေနေၾကာင္း ေကာင္းသတင္းေတြ ေဖာ္ထုတ္ေပးရင္း စစ္အစိုးရ အလိုေဆာင္ေပးခဲ့ၾကပါတယ္။ ၂၀၀၂- ခုႏွစ္ ေရာက္ေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ညြန္႔ ဦးေဆာင္တဲ့ ေထာက္လွမ္းေရးက ၀ါရွင္တန္အေျခစိုက္ DCI Group အုပ္စု ကုမၸဏီကို အဲသလို စည္းရံုးေပးဖို႔ ငွားရမ္းျပန္ပါတယ္။ ေဒၚလာ ၃၄၀, ၀၀၀ ေပးခဲ့ရတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က အေမရိကန္ သမၼတ ေဂ်ာ့ ဒဗလ်ဴ ဘုရွ္နဲ႔ သူ႔ဇနီးသမၼတကေတာ္က ျမန္မာျပည္ဒီမိုကေရစီအေရးကို ခိုင္ခိုင္မာမာ အားေပးေနတဲ့ၾကားထဲ ကေတာင္ အဲဒီ စည္းရံုးေရးေလာ္ဘီ ကုမၸဏီအုပ္စုက ျမန္မာျပည္ စစ္အစိုးရနဲ႔ဆိုရင္ မူးယစ္ေဆး တုိက္ဖ်က္ေရး၊ ဒုတိယ ကမၻာစစ္အတြင္းက ျမန္မာစစ္ေျမျပင္မွာ က်က်န္ခဲ့တဲ့ အေမရိကန္စစ္သားေတြရဲ႔ ရုပ္ႂကြင္းေတြ ေကာက္ယူေရးကိစၥေတြမွာ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ေၾကာင္း ရွာၾကံတိုက္တြန္းေပးခဲ့သလို၊ အိမ္ျဖဴေတာ္ အရာရွိေတြကိုလည္း ေတြ႔ဆံုစည္းရံုးခဲ့ပါေသး တယ္။

ဒီအခ်က္ေတြကို ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ စစ္အစိုးရေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊက ခပ္အအ၊ ခပ္ထံုထံု ႏိုင္ငံ တကာ အေျခ အေနကို မသိသူေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ တကယ္ေတာ့ ျမန္မာျပည္အေပၚ ပိတ္ဆို႔ဒဏ္ခတ္ထားတဲ့ ျပႆနာရဲ႔ အရင္းအျမစ္ က လူ႔အခြင့္အေရး အေျခအေန ေကာင္းလာရင္၊ ဒီမိုကေရစီ အင္အားစုေတြနဲ႔ ေတြ႔ဆံုညိႇႏိႈင္းၾကရင္ ေျပလည္သြားမွာပါ။

ဒီလို အေျခခံျပႆနာကို မရွင္းဘဲ ေငြကုန္ေၾကးက်ခံလို႔ စစ္အစိုးရ ဆက္လက္ရပ္တည္ႏိုင္ဖို႔၊ သူ႔ရဲ႔ စည္းရံုးေရး နယ္ပယ္ကို ခ်ဲ႔ထြင္ႏိုင္ဖို႔ ေဆာင္ရြက္ေနပါတယ္။ ေငြလမ္းခင္းၿပီး သူ႔ရဲ႔အာဏာစက္ ခိုင္ျမဲဖို႔ နည္းေပါင္းစံုနဲ႔ ႀကိဳးပမ္းခဲ့ပါတယ္။ ျပည္တြင္း မွာ က်န္းမာေရး ပညာေရး အသံုးစရိတ္ ခ်ဳိ႔ခ်ဳိ႔တဲ့တဲ့ သံုးေနရ တဲ့အခ်ိန္ အခုလို လုပ္ေဆာင္ေနခဲ့တာပါ။

ေနာက္တပတ္မွာေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊရဲ႔ ဘုရင္ျဖစ္ခ်င္တဲ့ စိတ္ကူး ေနျပည္ေတာ္ႀကီးနဲ႔ နာဂစ္မုန္တိုင္း ကပ္ေဘးကာလ၊ သံဃာေတြ ေမတၱာပို႔ ဆုေတာင္းတဲ့ ဆႏၵျပပြဲကာလ ကိုင္တြယ္ျပဳမူခဲ့ပံု သေဘာထားေတြကို ဆက္လက္ႏိႈင္းယွဥ္တင္ျပပါ မယ္။ အားလံုး ၿငိမ္းခ်မ္းေပ်ာ္ရႊင္ ၾကပါေစ။

(ယခု ေဆာင္းပါးကို လြတ္လပ္ေသာအာရွအသံ ျမန္မာပိုင္းအစီအစဥ္ RFA မွ ထုတ္လႊင့္သြားခဲ့ၿပီး ျဖစ္ပါသည္။ RFA ၏ မူပိုင္သာျဖစ္ၿပီး ျပန္လည္ေဖာ္ျပျခင္း ျဖစ္သည္။)