ရက္စက္တဲ့ဟာသဖြဲ႔မႈ (သူရဲေကာင္းႀကီး ဒြန္ကီြးဇုတ္)

ကဗ်ာလည္း မေရးျဖစ္တာၾကာၿပီ။ ဒါေပမယ့္ ဖတ္ရတဲ့ကဗ်ာေလးတပုဒ္ကေတာ့ စဥ္းစားခန္းရွည္ဖြယ္ ေကာင္းလြန္းလို႔ မိတ္ဆက္ေပးခ်င္မိပါတယ္။ ဆရာကိုေအာင္ပြင့္ရဲ႔ အရင္လ ပိေတာက္ပြင့္သစ္မဂၢဇင္း (၂၀၀၉၊ ေမ) မွာ ပါတဲ့ ကဗ်ာတပုဒ္ပါ။ သူက ႏိုင္ငံတကာ နာမည္ႀကီး၀တၳဳရွည္တပုဒ္ က ဇာတ္ေကာင္တေယာက္အေၾကာင္းကို ျပန္ဖြဲ႔ထားတာပါပဲ။ ဖတ္ၾကည့္ပါဦး။

သူရဲေကာင္းႀကီး ဒြန္ကီြးဇုတ္
ေမာင္ေအာင္ပြင့္

စပိန္ႏိုင္ငံ လာမန္ခ်ာေဒသ ရြာကေလးတရြာက လယ္သမားလူငယ္ေလးဟာ
(၁၆) ရာစု ေရာက္တာေတာင္မွ (၁၄) ရာစု သူရဲေကာင္း၀ါဒ သူ႔မွာ ဖိစီးခံေနရတုန္း
ဒုကၡေရာက္တဲ့ မိန္းမေခ်ာေလးေတြကို ကယ္တင္ခ်င္တယ္
ဘီလူးတေစၦေတြနဲ႔ တိုက္ခိုက္ခ်င္တယ္၊ နဂါးဂဠဳန္ေတြနဲ႔ စစ္ခင္းခ်င္တယ္
ခ်ပ္၀တ္တန္ဆာေဟာင္းနဲ႔ သံေခ်းတက္ဓားတစင္းကို ရထားၿပီ
ဆံပင္ညႇပ္ဆိုင္က ေခါင္းေလွ်ာ္ဇလံုဟာ သံခေမာက္ေပါ့
ျမင္းပိန္တေကာင္ကို တက္စီး စြန္႔စားခန္းလို ခရီးထြက္ခဲ့
"သူရဲေကာင္းႀကီး" "သူရဲေကာင္းႀကီး" လို႔ လူေတြေျပာင္ေလွာင္ ေခၚၾကေလ
သူ႔ကိုယ္သူ "သူရဲေကာင္းႀကီး" လို႔ထင္ေလ၊ စိတ္ႀကီး၀င္ ဘ၀င္ျမင့္ေလ
အိုးတိုးအတ လယ္သူမကေလးကို "တိုဆိုဗိုမင္းသမီး ဒူဆီးနီးယား" ဘြဲ႔ေပးလက္ထပ္
လမ္းခရီးက ထမင္းဆိုင္ကို ရဲတိုက္ႀကီးထင္၊ ဆိုင္ရွင္ကို ေလာ့ဒ္မွတ္၊ သူ႔ကို သူရဲေကာင္းေျမႇာက္ခိုင္း
ေျမႇာက္ပါၿပီ သူရဲေကာင္းႀကီး၊ သူရဲေကာင္းႀကီး ၀ါးဟားဟား၊ ၀ိုင္းဟားၾက၊ ေပ်ာ္လိုက္ၾက
လယ္သမား ႏံုတံုတံု၊ အတတ "ဆန္ခ်ဳိပန္ဇာ" က ေနာက္ေတာ္ပါးလိုက္လုပ္
သူရဲေကာင္းႀကီး ဟုတ္သထက္ဟုတ္၊ ဘယ္မလဲ ဘီလူးတေစၦေတြ၊ ဘယ္မလဲ ဂဠဳန္နဂါးေတြ
ေလဟရတ္ႀကီးေတြ သရဲသဘက္ထင္ တိုက္ခိုက္၊ ဒလက္တံေတြ တိုက္ခ်လို႔
ျမင္းေပၚက ဒလိမ့္ေခါက္ေကြး ျပဳတ္က်၊ ဒါမွ သူရဲေကာင္းႀကီးကြ
သိုးအုပ္ကို ရန္သူ႔တပ္ထင္၊ ဓားေရးျပ၊ သိုးေက်ာင္းသားေတြရဲ႔ တုတ္စာမိ
ပီဘိသူရဲေကာင္းႀကီးေလ
သိုးသားေရအိတ္ထဲက ၀ိုင္ေတြကို ေသြးဆိုးေတြထင္ ေဖာက္ထုတ္ပစ္
၀ိုင္တန္ဖိုးမသိ၊ ယဥ္ေက်းမႈေကာင္း မသိ သူရဲေကာင္းႀကီးပ
သူရဲေကာင္းႀကီး ဒြန္ကြီးဇုတ္ကို ၿမိဳ႔စားဇနီးေမာင္ႏွံက အရူးဘံုေျမႇာက္ၾကျပန္ေရာ
ေနာက္ေတာ္ပါး "ဆန္ခ်ဳိပန္ဇာ" ကို ဘုရင္ခံ ခန္႔လိုက္သတဲ့၊
သူအပိုင္စားရ ရြာကေလးမွာ တရားေရးေတြ ကေမာက္ကမျဖစ္၊ ရြာကေလး ပ်က္ပါၿပီ
ဒြန္ကီးဆုတ္နဲ႔ တရြာတည္းသား "ဆန္ဆြန္ကာရက္စတို" ေပၚလာၿပီး စီးခ်င္းထိုးၾက
ဒြန္ကြီးဇုတ္ရႈံးလို႔ ကတိအတိုင္း ရြာမွာေကာင္းေကာင္းျပန္ေနေတာ့မွ အဖ်ားေရာဂါနဲ႔
ေသဆံုးသြား
ဒီေတာ့မွ လာမန္ခ်ာေဒသ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရေတာ့တယ္။ ။

ပိေတာက္ပြင့္သစ္မဂၢဇင္း
အမွတ္ ၂၄
၂၀၀၉ ခုႏွစ္၊ ေမလ။

ဒီေနရာမွာ စာဖတ္သူေတြအတြက္ ေနာက္ခံေလး ရွင္းျပခ်င္တယ္။ ယခု ဒြန္ကြီးဇုတ္အေၾကာင္းေရးထားတဲ့ ၀တၳဳက စပိန္ ဘာသာနဲ႔ မူရင္းစာတပုဒ္ပါ။ စပိန္စာေပေရႊေခတ္လို႔ ေခၚတဲ့ ၁၇ ရာစု (၁၆၀၄ ခု) မွာ ထြက္ေပၚလာတဲ့ ဂႏၶ၀င္၀တၳဳတပုဒ္ပါ။ ၂- ပိုင္းတြဲ ရွိတယ္ဆိုပါတယ္။ ၀တၳဳနာမည္အျပည့္အစံုက El Ingenioso Hidalgo Don Quijote de la Mancha ("The Ingenious Hidalgo Don Quixote of La Mancha") ျဖစ္ၿပီး ေရးတဲ့စာေရးသူကေတာ့ မင္းဂြယ္ ဒီ ဆာဗန္တီးစ္ Miguel de Cervantes ျဖစ္ပါတယ္။ ကဗ်ာထဲမွာလည္း သူ႔ဇာတ္ေၾကာင္းေပၚမယ္ ထင္ပါတယ္။

ေက်းလက္ေတာက လူငယ္ကေလး၊ သူရဲေကာင္းျဖစ္ခ်င္စိတ္ စိတ္အားထက္သန္စြာနဲ႔ တလြဲေတြခ်ည္း ေလ်ာက္လုပ္ေန ပံုပါ။ ရူးရူးႏွမ္းႏွမ္းလိုေတာင္ ျဖစ္ေနတယ္။ သူ႔ရဲ႔ေနာက္လိုက္ သာ၀က ဆန္ခ်ဳိပန္ဇာ ကလည္း ၾကည္ညိဳစိတ္နဲ႔ေထာက္ခံ ေနလိုက္တာ တဖက္လူကို အရူးဘံုေျမႇာက္သလိုေတာင္ ျဖစ္ေစခဲ့ပါတယ္။ ဒီ၀တၳဳကို ျမန္မာဘာသာနဲ႔လည္း ျပန္ဆိုထား ၾကတာ ရွိတယ္ထင္ပါတယ္။

ဒီဇာတ္ေကာင္ ဒြန္ကြီးဇုတ္ကို အေၾကာင္းျပဳလို႔ quixotic ဆိုတဲ့ အဂၤလိပ္စကားလည္း ေပၚထြက္ခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ္ ဒစ္ရွင္ နာရီမွာၾကည့္ေတာ့ ေလထဲတိုက္အိမ္ေဆာက္ေသာ၊ စိတ္ကူးယဥ္ဆန္ေသာ၊ လက္ေတြ႔မက်ေသာလို႔ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ ဒီထက္ေတာ့ပိုပါတယ္။ စိတ္အားထက္သန္မႈနဲ႔ တစူးစား တဇြတ္ထိုး လုပ္ေနတတ္တဲ့သူမ်ဳိးလို႔လည္း ဆိုရမွာပါ။ ဒီ၀တၳဳက ေတာ့ ဂႏၶ၀င္၀တၳဳတအုပ္ျဖစ္ခဲ့ၿပီး စာေပနယ္ပယ္၊ အေတြးအေခၚနယ္ပယ္မွာပါ ၾသဇာလႊမ္း ထင္ရွားခဲ့ပါတယ္။ အဲသည္ ေခတ္က အယူသည္းတဲ့ တရားေသ ဘာသာေရးအယူအဆ၊ အမွန္တရား သစၥာ၊ တခုတည္းေသာ အမွန္တရား၊ ယံုၾကည္ မႈကို စိန္ေခၚေပၚထြက္ခဲ့တာပါ။ ရက္စက္တဲ့ ဟာသဖြဲ႔မႈ၊ လူေနမႈစနစ္အေပၚ ေလွာင္ေျပာင္မႈလို႔လည္း ယူဆခဲ့ၾကပါတယ္။

ကဗ်ာ ဆရာက ဘာျဖစ္လို႔ေရးတာလဲ။ ဒြန္ကီြးဇုတ္က ဘယ္သူျဖစ္ႏိုင္သလဲ။ ကိုယ္တိုင္ပဲလား...ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြလား... စဥ္းစားခန္း ရွည္မိေၾကာင္းပါ ခင္ဗ်ား။