ႏိုင္ငံသစ္ မနက္ျဖန္ (၁၈)။ အၾကမ္းဖက္မႈမ်ား၏ ေနာက္ကြယ္

ေသာတရွင္မိတ္ေဆြမ်ားခင္ဗ်ား။

အာဖရိက အမ်ဳိးသား ကြန္ဂရက္ (ေအအဲန္စီ) ကို ေထာက္ခံတဲ့ လူမဲ လူထုေတြ ေနထိုင္တဲ့ ရပ္ကြက္ ေတြမွာ ဇူးလူး အင္ကာသာအဖြဲ႔ဝင္ေတြက ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ က်ဴးလြန္တိုက္ခိုက္ခဲ့ၾကလို႔ ေသဆံုး ရမႈေတြ၊ လူအုပ္စုခ်င္း ရုန္းရင္းဆန္ခတ္ျဖစ္ရမႈေတြ အႏွံ႔အျပား ျဖစ္ေနတာကို တင္ျပခဲ့ပါတယ္။ ဒါတင္မက အာဏာပိုင္ေတြ၊ ရဲတပ္ဖြဲ႔ဝင္ေတြက တရားဝင္အၾကမ္းဖက္မႈ၊ ႏွိပ္ကြပ္မႈေတြကိုလည္း လူမဲေတြက သမိုင္းတေလွ်ာက္လံုး ၾကံဳေနခဲ့ၾကရပါတယ္။ ဒါတင္မကပါဘူး။ အသားအေရာင္ ခြဲျခား မႈစနစ္ ဆန္႔က်င္သူေတြကို ၿခိမ္းေျခာက္တာ၊ အဆိပ္ခတ္တာ၊ လုပ္ၾကံ သတ္ျဖတ္တာေတြလည္း ရွိခဲ့ပါတယ္။ လႈပ္ရွားသူေတြရဲ႔ ကားေတြကို ဗံုးေထာင္တာ၊ ကား တိုင္ယာေတြ ဒါးနဲ႔ ထိုးခြဲတာ သာမက၊ တခါကဆိုရင္ အသားအေရာင္ခြဲျခားမႈဆန္႔က်င္သူ ေရွ႔ေနတဦးျဖစ္တဲ့ ေနာက္ပိုင္းမွာ တရားေရး ဝန္ႀကီး ျဖစ္လာသူ ဒူလာအိုမာ ႏွလံုးေရာဂါ အတြက္ ေသာက္ေနတဲ့ ေဆးေတြကို ခိုးၿပီး ေဆးအတုေတြနဲ႔ အစားထိုးလို႔ ေသေအာင္ၾကံစည္ခဲ့တာေတြလည္း ရွိခဲ့ပါေသးတယ္။

က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဒီပဲယင္းအပါအဝင္၊ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုေတြအေပၚ အၾကမ္းဖက္ တိုက္ခိုက္တာ မ်ဳိးေတြ ရွိခဲ့သလို ေတာင္အာဖရိကႏိုင္ငံမွာလည္း ရွိခဲ့ပါတယ္။ သူတို႔ဆီမွာ လြတ္လပ္တဲ့ သတင္းမီဒီယာေတြ ရွိေနတာေတာင္မွ လွ်ဳိ႔ဝွက္ဌာန ေတြက က်ဴးလြန္ခဲ့ၾကတဲ့ ျပစ္မႈေတြကို အျပည့္အစံု မေဖာ္ထုတ္ႏိုင္ခဲ့ၾက ပါဘူး။

လူအမ်ားစုကေတာ့ ေတာင္အာဖရိက လူျဖဴအစိုးရက ဒီအၾကမ္းဖက္မႈေတြနဲ႔ ပတ္သက္မႈရွိေနတယ္လို႔ အခိုင္ အမာ ယံုၾကည္ ေနခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒီလိုယံုၾကည္ဖို႔ အေၾကာင္းလည္း ရွိေနပါတယ္။ အေၾကာင္းက ေတာင္အာဖရိက အစိုးရရဲ႔ ေထာက္လွမ္းေရး ယႏၱယားေတြက အစြမ္းထက္လွၿပီး ေျမေအာက္လႈပ္ရွားမႈေတြ ေခါင္းမေထာင္ ႏိုင္ေအာင္ ႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာ ႏွိပ္ကြပ္ထား ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီလို ေထာက္လွမ္းေရးေတြက အခု အၾကမ္းဖက္မႈေတြ ျဖစ္လာေအာင္ လႈံ႔ေဆာ္ေနသူ၊ ေဆာင္ရြက္ေနသူေတြကို မေဖာ္ထုတ္ႏိုင္ဘူးဆိုတာကေတာ့ မယံုၾကည္ႏိုင္ၾကဘူး ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ အၾကမ္းဖက္မႈ ေတြကို စနစ္တက် က်ဴးလြန္ ေနၾကေလေတာ့ ဒီစီမံကိန္းေတြ ေနာက္ကြယ္မွာ ႏိုင္ငံေရးသမား၊ အစိုးရေခါင္းေဆာင္ တဦးဦးရဲ႔ ညႊန္ၾကားခ်က္ မပါဘဲနဲ႔ေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလို႔ ယူဆၾကပါတယ္။ ေတာင္အာဖရိက သမၼတ ဒီကလပ္ကိုယ္တိုင္က ဒီအၾကမ္းဖက္မႈေတြ ေနာက္ကြယ္မွာ ပါဝင္ ေနခဲ့ သလား ... ... ဒီကိစၥကိုလည္း ေမးခြန္းထုတ္ခဲ့ၾကပါတယ္။

သတင္းစာေတြကလည္း ေျခရာခံခဲ့ၾကပါတယ္။ ၁၉၉၁ ခုႏွစ္မွာေတာ့ နီကို ဘာဆန္လို႔ အမည္ရတဲ့ ေထာက္လွမ္းေရး အရာရွိ ေဟာင္းတဦးက သူလုပ္ခဲ့ရတဲ့ကိစၥေတြကို သတင္းစာတေစာင္ထံ ထုတ္ေဖာ္ ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။ သူက ေတာင္ အာဖရိက အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံတခုျဖစ္တဲ့ နမီးဘီးယားႏိုင္ငံရဲ႔ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ဆြာပိုလို႔ေခၚတဲ့ အာဖရိက အေနာက္ေတာင္ ေဒသ ျပည္သူမ်ားအဖြဲ႔ အႏိုင္မရေစေရးအတြက္ ဆန္႔က်င္တဲ့ လုပ္ငန္းေတြလုပ္ဖို႔ သူတို႔ ေထာက္လွမ္းေရး ေတြကို ေစခိုင္း ခဲ့တယ္လို႔ ျပန္ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။ နမီးဘီးယား ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ေတာင္အာဖရိကႏိုင္ငံက စိတ္ဝင္စား ေနရတဲ့ အေၾကာင္း ကလည္း ရွိေနပါတယ္။ စစ္ေအး တိုက္ပြဲ အရွိန္ေလွ်ာ့လာတဲ့ ကာလမွာ အင္အားႀကီးႏိုင္ငံေတြ ေစ့စပ္ညိႇႏိႈင္းၾကၿပီး နမီးဘီးယား ကို လြတ္လပ္ ေရး ေပးခဲ့ပါတယ္။ နမီးဘီးယား ေဒသကေတာ့ ယခင္ ဂ်ာမနီရဲ႔ ကိုလိုနီျဖစ္ၿပီး၊ ႏိုင္ငံေပါင္းခ်ဳပ္အသင္းႀကီးရဲ႔ သေဘာတူညီခ်က္အရ ေတာင္အာဖရိကႏိုင္ငံက ၇၅ ႏွစ္ၾကာ ေစာင့္ေရွာက္ ထိန္းသိမ္းေပးထားေပးဖို႔ သေဘာ တူညီထားခဲ့တဲ့ ႏိုင္ငံပါ။ အခုေတာ့ လြတ္လပ္ေရး ျပန္ေပးဖို႔ ျဖစ္လာတယ္။ ယခင္တေလွ်ာက္လံုး သူပုန္ ထခဲ့ ျပီး၊ ေတာင္အာဖရိက အစိုးရက ႏွစ္ေပါင္း (၃ဝ) ၾကာ ႏွိပ္ကြပ္ခဲ့ရတဲ့ ဆြာပို (SWAPO) အဖြဲ႔က ေရြးေကာက္ပြဲ အႏိုင္ရ သြားတာကို မျမင္လိုလွပါဘူး။ အဲသည္ ေတာ့ ဆြာပိုပါတီ အႏိုင္ရရင္ေတာင္မွာ ဖြဲ႔စည္းပံုဥပေဒကို တဖက္သတ္ စိတ္ႀကိဳက္ မဆြဲႏိုင္ေလာက္တဲ့ (၃ ပံု ၂ ပံု) ျပည့္ေအာင္ မဲ အႏိုင္မရဖို႔ ၾကံစည္ခဲ့ၾက ပါတယ္။ ဒီကိစၥအတြက္ လွ်ဳိ႔ဝွက္ စစ္ဆင္ေရးစီမံကိန္းတခုကို ေရးၿပီး ေတာင္အာဖရိက ၾကည္း တပ္မေတာ္မ်ားရဲ႔ စစ္ဦးစီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ကက္တ္ လီဗင္ဘတ္ဂ္ က ဦးစီး အေကာင္အထည္ ေဖာ္ခဲ့တယ္လို႔ နီကို ဘာဆန္က ဖြင့္ခ်ခဲ့ပါတယ္။

သူတို႔ယူဆခ်က္က ေတာင္အာဖရိကမွာလည္း တခ်ိန္ ေအအဲန္စီနဲ႔ အလားတူ ေရြးေကာက္ပြဲ ယွဥ္ၿပိဳင္ဝင္ရတဲ့ အေျခအေန မ်ဳိး ၾကံဳလာရင္ ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲဆိုတာ ျပင္ဆင္ႏိုင္ဖို႔ လိုတယ္။ အခု နမီးဘီးယား ေရြးေကာက္ပြဲက ႀကိဳတင္ အစမ္း ေလ့က်င့္မႈ သဖြယ္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကတာလို႔လဲ ဆိုပါတယ္။ ဘာအေၾကာင္းေၾကာင့္ ေသခ်ာ မသိရဘဲ ဆြာပိုပါတီက မဲ (၅၅) ရာခိုင္ႏႈန္းပဲ အႏိုင္ရခဲ့ပါတယ္။ အဲသည္ေတာ့ စစ္ဆင္ေရးလုပ္ၾကတဲ့ သူေတြ ကလည္း ရလဒ္အေပၚ ေက်နပ္ၾကတယ္လို႔ နီကို ဘာဆန္က ျပန္ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။ ေတာင္အာဖရိကမွာသာ ေသခ်ာ ျပင္ဆင္ေဆာင္ရြက္ခဲ့ရင္ ေအအဲန္စီကိုလည္း မုခ်အႏိုင္ရမယ္လို႔ လူျဖဴအစိုးရ ေခါင္းေဆာင္ေတြက တြက္ဆခဲ့ၾကတာပါ။ သူတို႔က ႏိုင္ငံေရး မတည္ၿငိမ္မႈေတြ ျဖစ္လာေအာင္ ဗ်ဴဟာခင္းၿပီး ၿပိဳင္ဖက္အင္အားစု ေတြ ၾသဇာက်ေစဖို႔၊ စင္ၿပိဳင္ အျခား တိုင္းရင္းသား ပါတီေတြ အားေကာင္းလာေအာင္ ေငြေၾကးေထာက္ပံ့ အားေပးမႈေတြ လုပ္ၿပီး မဲျပန္႔က်ဲသြားေစဖို႔ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၾကပါတယ္။

သိပ္မၾကာခင္ကာလမွာပဲ ဝီကလီ ေမးလ္ (Weekly Mail) သတင္းစာက သတင္းတပုဒ္ေဖာ္ျပလာျပန္ပါတယ္။ မင္ဒဲလားကို လႊတ္ေပးခဲ့ၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာ အျခားလူမဲပါတီတခုျဖစ္တဲ့ ဘူသာလီဇီ ဦးေဆာင္တဲ့ အင္ကာသာလြတ္ေျမာက္ ေရးပါတီကို အစိုးရက စည္းရံုးလႈပ္ရွားမႈေတြ လုပ္ႏိုင္ေအာင္ ေငြေၾကးေထာက္ပံ့ခဲ့တယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္း ေဖာ္ျပ လာခဲ့ပါတယ္။ လက္ရွိ ရွိေနတဲ့ ေအအဲန္စီပါတီနဲ႔ ပိုအလြမ္းသင့္တဲ့ ကိုဆာတူ (COSATU) အလုပ္သမား သမဂၢနဲ႔ စင္ၿပိဳင္လုပ္ႏိုင္ဖို႔ ဆိုၿပီး (UWUSA) အလုပ္သမားသမဂၢ ေပၚေပါက္လာခဲ့ပါတယ္။ ဘူသာလီဇီက ဦးေဆာင္ဖြဲ႔ခဲ့တဲ့ သမဂၢပါ။ ဒီအတြက္ ေငြေၾကး ေတြကို အစိုးရရဲ႔ လွ်ဳိ႔ဝွက္လုပ္ငန္းဌာနေတြကေန ေထာက္ပံ့ေပး ခဲ့တယ္လို႔ ေဖာ္ျပထားခဲ့ပါတယ္။ ဒီသတင္းစာကပဲ ေနာက္ ၅-လ အၾကာမွာ ေတာင္အာဖရိက ေထာက္လွမ္း ေရးအဖြဲ႔ေတြက အင္ကာသာအဖြဲ႔ကို ေငြေၾကးေတြ ေထာက္ပံ့ခဲ့တဲ့ အေၾကာင္း ထပ္မံ ေဖာ္ ထုတ္ခဲ့ျပန္ပါတယ္။

ဒီစြပ္စြဲခ်က္ေတြအေပၚ သမၼတ ဒီကလပ္ကေတာ့ သူမသိရေၾကာင္း ျငင္းပါတယ္။ စာေရးသူ အက္လစ္စတာ စပါ့ခ္က ေမးခဲတဲ့ အခါ သမၼတက "ဒီကိစၥေတြကို က်ေနာ္လံုးလံုး မသိခဲ့ဘူး၊ ယႏၱယားလုပ္ထံုး လုပ္နည္းေတြ အရလည္း ကိစၥ အားလံုးကို က်ေနာ့ ကို အသိေပးစရာ မလိုဘူး" လို႔ သူက ျပန္ေျဖခဲ့ပါတယ္။ ေထာက္လွမ္းေရး ဌာနရဲ႔ လွ်ဳိ႔ဝွက္ရန္ပံုေငြက ေပးတာ ျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း ျပန္ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။ သူအာဏာရလာၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာ အခ်ဳိ႔ လွ်ဳိ႔ဝွက္စစ္ဆင္ေရးေတြကို ျပန္စစ္ေဆးၿပီး အမ်ားအျပားကို ရပ္ဆိုင္းေစခဲ့တယ္လို႔လဲ သမၼတက ေျဖခဲ့ပါ တယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း တစိတ္တပိုင္း ကိုလည္း သူသိထားေနခဲ့ပံုရတယ္လို႔ စာေရး သူက သံုးသပ္ခဲ့ပါတယ္။

သို႔ေသာ္လည္း မေျပးေသာ္ ကံရာရွိဆိုသလို အခုလိုကိစၥေတြအေပၚ အေရးယူဖို႔ ေႏွာင့္ေႏွးေနတာေတြ ရွိေနၿပီး၊ အၾကမ္းဖက္မႈ ေတြရဲ႔ လက္သည္ တရားခံေတြကို သူကိုယ္တိုင္ ကိုင္တြယ္ ေျဖရွင္းဖို႔ ပ်က္ကြက္ေနခဲ့ပါတယ္။ တႀကိမ္မွာေတာ့ လူျဖဴ လယ္သမားတဦးကို သတ္မႈနဲ႔ လက္မရြံ႔တပ္ဖြဲ႔ဝင္ ဘူတာနာ အယ္လ္မြန္ ႏိုဖိုမဲလား ဆိုသူကို အစိုးရက ဖမ္းမိလာခဲ့ၿပီး သူ႔ကို ေသဒဏ္အျပစ္ေပးခဲ့ပါတယ္။ သူ႔ရဲ႔အထက္အရာရွိကေတာ့ အရင္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့တဲ့ လူသတ္မႈေတြကို မေဖာ္ထုတ္ဘူးဆိုရင္ ကယ္ထုတ္မယ္လို႔ ႏွစ္သိမ့္ထားခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လည္း ကြပ္မ်က္မယ့္ ရက္ကနီးလာ၊ သူ႔ လက္မရြံ႔တပ္ဖြဲ႔ေတြကလည္း ဘာမွ ထူးထူးျခားျခား ေဆာင္ရြက္ေပး မယ့္ အေျခအေန မေတြ႔လာ ေတာ့တဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့လူသတ္သမား ႏိုဖိုမဲလားက သူ႔ေရွ၌ေနကိုေခၚၿပီး က်မ္းက်ိန္လို႔ အရင္သူပတ္သက္ခဲ့ရတဲ့ ႏိုင္ငံေရးလုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္မႈ ၈ ခုကိုပါ ဝန္ခံခဲ့ပါေတာ့တယ္။ ဒီေတာ့မွ သူ႔ေသဒဏ္ကို ဆိုင္းငံ့ၿပီး အျခားအမႈေတြ အတြက္လည္း စစ္ေဆးစရာ အေၾကာင္း ျဖစ္လာရပါေတာ့တယ္။ ႏိုဖိုမဲလားက ေဖာ္ေကာင္လုပ္လာေတာ့ သူ႔အထက္ အရာရွိ ဗိုလ္ႀကီး ဒက္ ကိုအက္ဇီးကလည္း သက္သာရာ သက္သာေၾကာင္း ရွိသမွ်ကိစၥေတြကို ေဖာ္ထုတ္ဝန္ခံလာ ပါေတာ့တယ္။ သည္လိုနဲ႔ သတင္းစာေတြမွာ အေသးစိတ္ ေနာက္ေၾကာင္းေတြက တႏြယ္ငင္ တစင္ပါ ေပၚလာခဲ့ပါတယ္။

သည္အေနအထားေတြမွာေတာ့ သမၼတက ေနာက္ဆံုး တရားသူႀကီး လူးဝစ္ ဟာမ္း ဆိုသူကို ဦးေဆာင္ခန္႔လို႔ ၁၉၉ဝ ခုႏွစ္၊ ဇန္နဝါရီလမွာ ဒီလို ႏိုင္ငံေရး အေကာက္ၾကံမႈေတြနဲ႔ တိတ္တဆိတ္ လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္မႈေတြကို စစ္ေဆးေဖာ္ထုတ္ဖို႔ ေကာ္မရွင္တခု ဖြဲ႔ေပးခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း ေကာ္မရွင္ရဲ႔ လုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြကို အေတာ္ ကန္႔သတ္ထားခဲ့ျပန္ပါတယ္။ ေဘးအိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံေတြမွာ ေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ ကိစၥေတြကို စစ္ေဆးဖို႔ တားျမစ္ ထားသလို၊ အဆင့္ျမင့္ အရာရွိေတြက မေျဖလိုရင္လည္း ျငင္းပယ္ႏိုင္ခြင့္ ရွိေနၾကပါတယ္။ လိုအပ္တဲ့အေထာက္အထား အမ်ားအျပားလည္း ဖ်က္ဆီးခံခဲ့ရ ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုး အစီရင္ခံစာက နိဂံုးခ်ဳပ္ဖို႔ရယ္ေတာင္ မလြယ္ ေတာ့ပါဘူး။ ေကာ္မရွင္ဖြဲ႔ေပးခဲ့တာဟာ အမႈမွန္ ေပၚေပါက္ေစဖို႔ မဟုတ္ဘဲ၊ အကာအကြယ္လုပ္ဖို႔ ဆိုၿပီး ေဝဖန္ ခဲ့ၾကသူေတြလည္း ရွိခဲ့ပါတယ္။

လူမဲေခါင္းေဆာင္ မင္ဒဲလားကေတာ့ သမၼတကိုယ္တိုင္ ညႊန္ၾကားေနတာထက္စာရင္ အျခားတတိယအုပ္စုေတြ ရွိေနႏိုင္ေသး ေၾကာင္း မွန္းဆခဲ့ပါတယ္။ "က်ေနာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္အၾကားမွာ တဦးနဲ႔တဦး အျပန္အလွန္ ေလးစားမႈေတြ ရွိၾကတယ္။ က်ေနာ္ သူ႔ကို ႀကိဳက္တဲ့အခ်ိန္ ဖုန္းေခၚႏိုင္တယ္။ အိပ္ယာက ႏိႈးၿပီးေျပာလဲ ရတယ္။ အစည္းအေဝးကေန ထြက္လာၿပီး ေတြ႔ခိုင္းလဲ ရတယ္။ သူေရာ၊ သူ႔ဝန္ႀကီးအဖြဲ႔ထဲက လူအမ်ားစုကေရာ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရးကို ႏွစ္ႏွစ္ကာကာ ယံုထားတယ္လို႔ ျမင္တယ္၊ ဒါေပမယ့္ အစိုးရအဖြဲ႔ထဲက အခ်ဳိ႔လူေတြ ကေတာ့ ျပႆနာရွိပံုရတယ္"လို႔ အေျခအေနေတြကို သံုးသပ္ခဲ့ပါတယ္။

သမၼတ ဒီကလပ္အေနနဲ႔ သူကိုယ္တိုင္ စထားခဲ့တဲ့ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရးကိစၥေတြကိုေတာ့ သိကၡာက် အပ်က္ခံ ရေလ ေအာင္ လုပ္ဖြယ္ မရွိပါဘူး။ သို႔ေသာ္လည္း အကယ္၍ ေရြးေကာက္ပြဲေတြ ျဖစ္လာခဲ့ရင္ ေအအဲန္စီ အေနနဲ႔ အင္အားခ်ိနဲ႔ေန တဲ့ အေန အထားမ်ဳိးကို ျမင္လိုတာမ်ဳိးေတာ့ ရွိပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း သမၼတ တဦး အေနနဲ႔ အခုလို အၾကမ္းဖက္မႈ ေတြကေန ႏိုင္ငံတခုလံုး မတည္တၿငိမ္ျဖစ္လာတာ၊ လံုးဝ ေဆြးေႏြးပြဲေတြ ပ်က္ရ ေလေအာင္ အေကာက္ၾကံတာမ်ဳိးေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလို႔ ေလ့လာသူေတြကလည္း သံုးသပ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒီလို ဆိုရင္ မတည္ၿငိမ္မႈကို အေၾကာင္းျပၿပီး အာဏာ သိမ္းလိုတဲ့ စစ္တပ္နဲ႔ ေထာက္လွမ္းေရး အုပ္စုေတြ ရွိေနေလ ေရာ့သလား။ တတိယအင္အားစုေတြက တကယ္ပဲ လႈပ္ရွားေနခဲ့ၾကသလား။

ေနာက္အပတ္မွာေတာ့ အၾကမ္းဖက္မႈေတြ ဖန္တီးေနတဲ့ လက္မရြံ႔တပ္ဖြဲ႔ဝင္ေတြ၊ လွ်ဳိ႔ဝွက္တပ္ဖြဲ႔ဝင္ေတြက ဘယ္လို လူမ်ဳိးေတြ လည္း ဆိုတာ ဆက္လက္တင္ျပပါမယ္။ အားလံုး ၿငိမ္းခ်မ္းေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္ၾကပါေစ။

(ယခု ေဆာင္းပါးကို လြတ္လပ္ေသာအာရွအသံ ျမန္မာပိုင္းအစီအစဥ္ RFA မွ ထုတ္လႊင့္သြားခဲ့ၿပီး ျဖစ္ပါသည္။ RFA ၏ မူပိုင္သာျဖစ္ၿပီး ျပန္လည္ေဖာ္ျပျခင္း ျဖစ္သည္။)