ငါဟစ္ေဟာ့ပ္ ဆိုရရင္ ေကာင္းမလား။

ငါ ဟစ္ပ္ေဟာ့ ဆိုရရင္ ေကာင္းမလား။
(ဒီကဗ်ာကို အသံထြက္ဖတ္ပါ။)

ငါေျပာခ်င္ေနတာ ေတာ္ေတာ္မ်ား
ငါ ဟစ္ပ္ေဟာ့ဆိုရရင္ ေကာင္းမလားေတြး။

လူငယ္ေတြကလည္း အခ်စ္အေၾကာင္းေတြခ်ည္းပဲေျပာ...
ငါကလည္း နည္းနည္း ဆရာႀကီး လုပ္ခ်င္ေနတာနဲ႔ေမာ။
သူတို႔ အိုင္ဒီယာ ေျပာေနတာေတြလည္း သေဘာမက်...
မယ္လိုဒီ မဖန္ဆင္းႏိုင္တဲ့ ငါ့လက္သံအစုတ္အျပတ္ကိုလည္း ေဒါပြ။
ေရးတဲ့ကဗ်ာေတြ မဂၢဇင္း မေရြးတာလည္း တဒုကၡ
ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဘေလာ့ဂါ လုပ္ရတာပဲ မုခ်....။

လမ္းရိုးေဟာင္းကိုလည္း
မလိုက္ခ်င္ဘူး။
အဆန္းထြင္ခ်င္တဲ့ ဥာဥ္နဲ႔ပဲ
ငါ့မွာရူး။
ေတာ္လွန္ေရးနတ္ကလည္း ပူးေသး
ကေလးကလားေတြၾကားထဲ
ကူး၀င္ကာ ေပါက္ကြဲမယ္...
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ထင္တလံုးနဲ႔ ကိုယ္ေျပာခ်င္တာကို ကိုယ္ေျပာမယ္။
ကိုယ့္ဒုကၡကို တသသနဲ႔ ရင္ဖြင့္တာကိုပဲ ဂုဏ္လုပ္ဆဲ။

ရိုးသားမႈကို တရြတ္ဆြဲ ကံအျမဲလြဲေနရတဲ့ ဘ၀
ခ်စ္သူကလည္း အထင္ေသးရဲ႕ ......
တံခါးေတြပိတ္ထား... ဘာမွ အစြမ္းျပခြင့္မရ
မိဘေတြကလည္း သက္ျပင္းခ်
ပါရမီ မရွိလွတဲ့ ရပ္ကြက္ကလည္း
သူ႔လို မမိုက္ၾကနဲ႔တဲ့ ဥပမာျပ ...
(အင္း....) ၿဂိဳဟ္သားတေယာက္ပမာ ငါ့ဘ၀..
ငါေျပာခ်င္ေနတာကလည္း ဘယ္ေနရာမွာ ေျပာရပါ့...။

ကဗ်ာေလးေရးမိပါတယ္... ေလးလံုးစပ္ မဟုတ္ဖူးတဲ့ ရႈံ႕ခ်..
ႏိုင္ငံေရး ၀င္ေဆြးေႏြးမိပါတယ္... အတိုက္အခံဆိုရင္ နည္းနည္းမွ မေ၀ဖန္ရတဲ့ ပယ္ခ်...
စာတိုေလးေရးမိပါတယ္... ရပ္တည္ခ်က္ မရွိဖူးတဲ့ အုပ္စုလိုက္ တြယ္ၾက...
ဘေလာ့မွာ တကုတ္ကုတ္ေရးမိပါတယ္... အေရမရ အဖတ္မရတဲ့ အလကား....။

ငါ့မွာ.....
မိုကၠရိုဖုန္း လိုတယ္။
စင္ျမင့္ကနားလိုတယ္။
သူမ်ားတကာ ဖ်ားသြားေစဖို႔
စာသားေတြလည္း လိုတယ္။
ငါ့အစြမ္းရဲ႕ ခ်ီးမြမ္းခန္းလည္း
တခန္းတနားေလး ၾကားခ်င္ေသးတယ္..

ငါ့အတြက္လည္း ထြက္ေပါက္ျဖစ္...
ေဒါသေတြလည္း ျမစ္ေမ်ာပစ္
အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ ေခတ္ကိုလည္း
ထစ္ခ်ဳံးေဖာက္ခြဲ လိုက္ခ်င္ေသးတယ္။

ငါ့ကဗ်ာေတြက ကာရန္မဲ့
ငါ့စာသားေတြက “မာရု” လိုရင့္သီးခဲ့
မီးေလာင္ျပင္က အပင္လို ခပ္ရိုင္းရိုင္းႀကီးျပင္းခဲ့...
သဘာ၀အတိုင္း အရိုးရင့္
ငါကိုယ္တိုင္က ေဒါသဆင့္
ခံစားမႈ အရိုင္းထည္က
ငါ့ရင္နဲ႔အျပည့္ တိုးျမင့္။

လက္ညိႇဳးထိုးၿပီး ေျပာခ်င္
ရင့္ရင့္သီးသီး ေျပာခ်င္
ပ်က္စီးေနတဲ့ စနစ္ဆိုတဲ့
ေခတ္ကိုခ်ည္း ပံုမခ်ဘဲ
လူေတြပ်က္ေနတာလည္း ေျပာခ်င္။

ငါက ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအေၾကာင္းလည္း ေျပာခ်င္
အခ်စ္အေၾကာင္းလည္း ေျပာခ်င္
သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္၊ အမွန္တရားနဲ႔ ရွင္သန္ျခင္းအေၾကာင္း
တရားမွ်တမႈနဲ႔ လြတ္လပ္မႈ အေၾကာင္း၊
ေခတ္ေနာက္က်ေနတဲ့ လူအေဟာင္းေတြကိုလည္း ေျပာခ်င္။
နားမေထာင္ရင္ နားရြက္ဆြဲ
မေနႏိုင္ေအာင္ပဲ ေျပာခ်င္
သည္းခံႏိုင္လြန္းတဲ့ လူေတြကိုလည္း
ဘုရားမျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း ေျပာခ်င္။
၂၁ ရာစု လူသားေတြအတြက္
ကမၻာဦးတရားလည္း ေဟာခ်င္။

(အင္း....) ရင့္သီးေနတဲ့ ငါ့ကဗ်ာေတြ
အခ်ဳိသတ္ဖို႔
စိတ္ေကာက္ေနတဲ့ ခ်စ္သူေလးအတြက္
လိုအပ္လို႔...
ကံကိုယံုေနတဲ့ သည္လူသားေတြ
တရားခ်ဖို႔
ေဟာသည္ေကာင္ ေယာဟန္ေအာင္က ေျပာခ်င္ေနတာမ်ား
ငါ ဟစ္ပ္ေဟာ့ဆိုရရင္ ေကာင္းမလား။ ။

ေယာဟန္ေအာင္
စက္ ၅၊ ၂၀၀၃။ (ေရး) ဇြန္ ၂၀၊ ၂၀၀၇ (ထပ္ျပင္)။