ဖီးလိမ်းပြင်ဆင်ထွက်လာတဲ့ မနက်ခင်း
အိပ်ယာထဲ အိပ်မက်တွေ ခပ်မျှင်းမျှင်းကျန်နေဆဲ
ကော်ဖီတခွက်နဲ့ မနက်ဟာ ဘယ်လိုလင်းနိုင်ပါ့မလဲ
အာရုံတွေ မလန်းဆန်းတော့
ငါ့ကဗျာတွေ ဟန်းဂ် ဟန်းဂ် (Hang) သွားတယ်။
သံယောဇဉ်တွေက
တိုက်မြင့်တွေမှာ ကြိုးတန်းလန်း
နံနက်စာထုပ်၊ သတင်းစာတွေနဲ့အတူ ထုပ်ပိုးတန်းလန်း
နောက်ဆုံးသစ်ရွက် ဇာတ်လမ်းထဲကလို
တိုက်အိုဟောင်းနံရံပေါ် နွယ်ခိုတန်းလန်း
လေကြမ်းက သစ်ရွက်တွေ သရမ်းချွေချလိုက်တဲ့အခါ
ဥသြငယ်တောင် သူ့လွမ်းနေကျ နွေသီချင်းတွေ ဟန်းဂ်လို့။
ငါ့ခံစားချက်တွေ ပြောမယ်ဆိုတော့
ခိုးကူးခွေလို အထစ် အထစ်
မဖြစ်နိုင်တာ တွေးတွေးနေမိတာပဲ
တိမ်တွေကိုကြည့်လို့ ဝမ်းနည်းလာ
ငါ့ကဗျာဟာ…
ရေအလျင်လို မစီးဆင်းတော့ပါဘူးကွယ်…
ဖိနပ်သဲကြိုး တဖက်ပြတ်နဲ့
ထွက်ရပ်ပေါက်ချင်သေးတဲ့ကောင်ပါကွာ
ဘဝမှာ ချိုချိုပြားပြား ရှိချင်သေးတာပေါ့၊
ဘာတဲ့… "နှစ်ချို့ဝိုင်တွေသာ ချိုမြတာ
နှစ်ချို့ပြီး မပြီးမြောက်တဲ့ အိပ်မက်တွေက ခါးသီးလှပါတယ်"။
ယောဟန်အောင်
မတ် ၃၁၊ ၂၀၁၈ ခုနှစ်။
No comments:
Post a Comment