ကေမာက္ကမမ်ား (Irony)

၂၀-ရာစုက မၾကာမၾကာဆိုသလို ငါတို႔ကို အရူးလုပ္တယ္။ 

အခြန္အတုတ္ေတြလိုပဲ အတုအေယာင္ေတြနဲ႔ ငါတို႔ကို က်ဥ္းက်ပ္ေစ
ဘဝရဲ႔ အသက္ရွဴသံမ်ားလည္း၊ ငါတို႔ အေတြးအေခၚေတြကို ပလာက်င္းေစေပါ့
ပန္းဝါပြင့္ ဒန္ဒလီယြန္ (dandelion) ေတြ အေႂကြက်ျမန္သလိုမ်ဳိး။

လူငယ္မ်ားက ေထ့လံုးေငါ့လံုးေတြကို လက္ခံရင္း လန္က်ရသလို
သိပ္မဖိႏွိပ္လြန္းတဲ့၊

အလားတူ သိပ္ၿပီး ကိုယ္လံုးတီးမဆန္တဲ့တဲ့

ကေမာက္ကမေတြကိုပဲ

လံုျခံဳေရး အကာအကြယ္ျပဳ မွီခိုရျပန္တယ္။

မုသားေတြ ေရႀကီးလႊမ္းမိုးလာမွာကို ကာဖို႔

နံရံတခု၊ တာတမံတခုကို ငါတို႔ လုပ္ထားရတယ္။
လက္ခုပ္တီးေနတုန္းမွာပဲ လက္ေတြက ရယ္ေမာေနၾက
ေျခေထာက္ေတြက ခ်ီတက္ေနတုန္းမွာပဲ ေထ့ေငါ့ေလွာင္ေျပာင္ ရယ္ေမာ။

သူတို႔က ငါတို႔အေၾကာင္း ေရးႏိုင္တာေပါ့။ ဒီလို ေၾကာင္ျခစ္ေသာ့ထားတဲ့ အမိႈက္ေတြကို

ငါတို႔က သူတို႔ကို ရုပ္ရွင္ရိုက္ခြင့္ျပဳထားၾကတာကိုး
ဒါေပမယ့္ ငါတို႔က ဒါေတြအားလံုးကို

တိတ္တဆိတ္ ရယ္ပြဲဖြဲ႔ဖို႔ အခြင့္အေရးကိုေတာ့

သိမ္းခ်န္ထားၾကေသးတယ္။

ငါတို႔ရဲ႔ အထင္ေသးမႈေတြနဲ႔ ငါတို႔ ႀကီးျမတ္သလို ခံစားၾကရတယ္။
ဒါေၾကာင့္ပဲ အားလံုးက ပိုနက္ရိႈင္း၊ ပိုရယ္ပြဲဖြဲ႔စရာ

အစ္ေအာက္စူးစမ္းမႈမ်ားျဖစ္လာ။ မင္းက ငါတို႔ရဲ႔ ကယ္တင္ရွင္ ျဖစ္ရမယ့္အစား
လူသတ္သမားသာ ျဖစ္ခဲ့ၿပီ။

ငါတို႔က အခ်စ္မွာ သတိႀကီးတယ္။ လွည့္ဖ်ားတတ္တယ္။
ငါတို႔ရဲ႔ မိတ္ေဆြျဖစ္မႈေတြက သတၱိရွိမႈမဟုတ္၊ ဟက္ဟက္ပက္ပက္ မဟုတ္။
ငါတို႔ရဲ႔ ပစၥဳပၸန္ကလည္း

ငါတို႔ အတိတ္နဲ႔ ထူးမျခားနား၊ ဉာဏ္နီဉာဏ္နက္မ်ားနဲ႔ ပံုဖ်က္ထားတာပဲ။

ဘဝတခုလံုး သုတ္သုတ္ျပာျပာ ေျပးရတယ္။ သမိုင္းထဲက
* ေဖာ့တ္ (Faust) လိုပဲ၊ ငါတို႔က တင္ကူး ဆံုးျဖတ္ခံထားရၿပီးသားပါ။ 
** မင္ဖစ္စတို ဖီလီယန္း (Mephistophelian) ရဲ႔ အျပံဳးနဲ႔၊ ကေမာက္ကမ၊
အရိပ္တခုလို၊ ေျခရာတိုင္းမွာ ေခြးေတြနဲ႔။

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့စြာပဲ ငါတို႔က အရိပ္ေတြကို ေရွာင္နင္းခဲ့တယ္။
ေရွ႔မွာ လမ္းေၾကာင္းက၊ ေနာက္မွာလမ္းေၾကာင္းက် ပိတ္ဆို႔ေနခဲ့ၿပီ။
ငိုအားထက္ ရယ္အားသန္၊ ငါတို႔က ငါတို႔ဝိဉာဥ္ကို ေရာင္းစားခဲ့ၿပီ
ဒါေပမယ့္ အတုံ႔အျပန္ အေနနဲ႔ *** မာဂရက္ (Margaret) လည္း မရခဲ့ပါဘူး။

မင္းက ငါတို႔ကို အရွင္လတ္လတ္ ေျမျမဳပ္ခဲ့ၿပီ။
ခါးသည္းတဲ့ ဗဟုသုတေတြက တို႔ကို အာဏာမဲ့ေစတယ္
ငါတို႔ရဲ႔ ႏြမ္းလ်ေနတဲ့ ကေမာက္ကမျဖစ္မႈေတြက

ငါတို႔ကိုယ္တိုင္ကို ငိုအားထက္ ရယ္အားသန္ ျပန္ရယ္ပြဲဖြဲ႔ေနၾကတယ္။
ယက္ဗ္ေဂနီ ယက္ဗ္တူရွင္ကို (Yevgeny Yevtushenko)

၁၉၆၁ ခုႏွစ္။
Translated by George Reavey (revised) 

* ေဖာ့တ္ (Faust) ေရွးေဟာင္း ဂ်ာမန္စာေပမွ ဇာတ္ေကာင္ျဖစ္သည္။ သမိုင္းဝင္ သူရဲေကာင္း Johann Georg Faust (c. 1480–1540) ကို ဂုဏ္ျပဳေရးသားထားျခင္း ျဖစ္သည္။ ေဖာ့တ္က ေအာင္ျမင္သည့္ပညာရွင္ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ ဘဝကို မေက်နပ္ျဖစ္ေနသူ၊ ဤသို႔ျဖင့္ မိစၦာနတ္ဆိုးႏွင့္ စာခ်ဳပ္တခုခ်ဳပ္ဆို၍ သူ၏ဝိဉာဥ္ကို ေနာက္ထပ္အေတာမသတ္ႏိုင္သည့္ ဗဟုသုတမ်ား၊ သာယာမႈသုခမ်ားကို အလဲအလွယ္ျပဳခဲ့သည့္ ဇာတ္လမ္းျဖစ္သည္။ 

** မင္ဖစ္စတို ဖီလီယန္း (Mephistophelian) သည္ ေဖာ့တ္က သူ၏ ဝိဉာဥ္ကို ေရာင္းစားခဲ့သည့္ နတ္ဆိုး၏အမည္ ျဖစ္သည္။

*** မာဂရက္ Margaret (ဂရက္ခ်န္ Gretchen ဟုလည္းေခၚသည္) မွာ ေဖာ့တ္ခရီး အနည္းငယ္ထြက္အၿပီး ေတြ႔ျမင္ စြဲလမ္းမိသည့္ အမ်ဳိးသမီးျဖစ္သည္။ အိမ္နီးခ်င္းတဦး၏ အကူျဖင့္ လက္ဝတ္ရတနာမ်ားျဖင့္ သူမကို ခ်ည္းကပ္သည္။ နတ္ဆိုးကသူ၏ၾသဇာျဖင့္ မာဂရက္ကို ေဖာ့တ္၏လက္တြင္း က်ေစသည္။