တို႔ကေလးေတြလည္း လူလိမ္ေတြပဲ
သူတို႔ဟာလည္း ဟန္ေဆာင္တတ္တယ္၊
ရုပ္ရွင္ထဲမွာ သူတို႔ျမင္ရတဲ့ စစ္ပြဲတခုက
ဗန္းထဲက အိုက္စကရင္တခုပဲ။
သူတို႔က ထက္-ေအာက္ဆင့္တန္းကို ေလးစားၾကတယ္
သူတို႔က အၾကင္နာတရားမဲ့ ဇြဲနပဲေကာင္း၊
သူတို႔တက္လမ္းအတြက္ အျခားသူေတြကို တြန္းတိုက္ဖို႔
ပါးနပ္ၾကတယ္။
သူတို႔ထဲမွာ ရက္စက္တဲ့ အေလ့အထပိုးမႊားေတြ
ငါ ျမင္တယ္။
ငါကေလးေတြကို ဘာျဖစ္ျဖစ္
အျပစ္မတင္ပါဘူး။
တခါတရံမွာ သူတို႔က ဝံပုေလြရိုင္းေတြ
ျဖစ္ႏိုင္တာေပါ့။ ႏွိမ့္ခ်တဲ့ ယုန္ကေလးမ်ား မျဖစ္ႏိုင္ဘူးေပါ့။
ဒါေပမယ့္ သူတို႔အစာေတြက
သားေကာင္အမဲလိုက္တဲ့အထိေတာ့ မျဖစ္ေသးဘူး။
အခုထိေတာ့ ဟုတ္ကဲ့-ဟုတ္ကဲ့လုပ္ေနတဲ့ အဖိုးအို မျဖစ္ေသးဘူး
ဒါေပမယ့္ နတ္ဆိုးေပါက္စေလးေတြေတာ့ ျဖစ္ေနၾကၿပီ
၇-ႏွစ္အရြယ္ ခိုးေၾကာင္ခိုးဝွက္က
အရာအားလံုးထက္ ငါ့ကိုေၾကာက္လန္႔ေစတယ္။
ငါ့သား… မင္း ဘာျဖစ္ခ်င္တာလဲ
ေဘာလံုးသမား ျဖစ္ခ်င္တာလား
ဒါေပမယ့္ သိကၡာရွိတဲ့ ေယာက္်ားတေယာက္ ျဖစ္ပါေစကြာ၊
ဒီလိုဆို ကိစၥအားလံုး ေျပလည္လိမ့္မယ္။
ကေလးရဲ႔ … မင္းအေဖအတြက္ မင္းရွက္စရာ
မလိုပါဘူး။
မင္းက အိုၿပီး၊ ဉာဏ္ႀကီးခ်ိန္မေရာက္မခ်င္း
နားလည္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး။
စိတ္ပ်က္မႈေတြနဲ႔
စိုးရြံ႔မႈေတြနဲ႔
သူတို႔ရဲ႔ကေလးေတြဟာ လူလိမ္ေတြျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း
အေဖက လိမ္ေျပာခဲ့တယ္ ...
ယက္ဗ္ေဂနီ ယက္ဗ္တူရွင္ကို
၁၉၇၄ ခုႏွစ္။
No comments:
Post a Comment