ေမာင္ေအာင္မ်ဳိးေရးသားတဲ့ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ တည္ေဆာက္ျခင္းဆိုတဲ့ စာအုပ္ကို မိတ္ေဆြမ်ား အတြက္ စာ လက္ေဆာင္ က႑မွာ တင္ျပေနပါတယ္။ ဒီအပတ္မွာေတာ့ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ ေခတ္မီ ေရးအတြက္ (နအဖ) စစ္အစိုးရလက္ထက္မွာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲတည္ေဆာက္ထားပံု၊ ဖြဲ႔စည္းပံု တည္ေဆာက္ပံုဆိုင္ရာ ကိစၥေတြကို ဆက္လက္တင္ျပထားပါတယ္။
ေသာတရွင္မိတ္ေဆြမ်ားခင္ဗ်ား
ျမန္မာ့တပ္မေတာ္က အင္အားတိုးခ်ဲ႔တည္ေဆာက္ေနၿပီး၊ ေခတ္မီေရးအတြက္ လုပ္ေဆာင္ေနပံု ေတြကို ဆက္လက္ တင္ျပလိုပါတယ္။ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္၊ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ စတင္သေႏၶတည္ စဥ္ ကာလမွာ စစ္တိုင္း (၂) ခု ေအာက္မွာ ေျခလ်င္ တပ္ရင္း ၁၅ ခုပဲ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္မွာ ေျခလ်င္တပ္ရင္း ၁၆၈ ရင္းရွိၿပီး၊ စစ္သည္ အင္အား တစ္သိန္းရွစ္ေသာင္း ေလာက္သာ ရွိရာကေန၊ ၂ဝဝဝ ခုႏွစ္မွာ ေျခလ်င္ တပ္ရင္း ၄၆၂ ခု၊ ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္မွာေတာ့ ေျခလ်င္တပ္ရင္း ၅ဝ၄ ခုနဲ႔ တပ္မေတာ္ စစ္သည္အင္အား ၆ သိန္းေလာက္ အထိ တိုးခ်ဲ႔ခဲ့တယ္ လို႔ ေမာင္ေအာင္မ်ဳိးက ေဖာ္ျပပါတယ္။ စစ္တပ္ အင္အားကို အဆမတန္တိုးခ်ဲ႔လာခဲ့တာကေတာ့ သိသာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း အခုေဖာ္ျပတဲ့ စစ္သည္အင္အားက အျငင္းပြားဖြယ္ရွိတဲ့အေၾကာင္းလည္း ေမာင္ ေအာင္မ်ဳိးက သူ႔စာအုပ္မွာ ေဖာ္ျပထားခဲ့ပါတယ္။ ႏိုင္ငံတကာ သတင္း မီဒီယာေတြကို ကိုးကားၿပီး၊ ၂ဝဝ၆ ခုႏွစ္ ေႏွာင္းပိုင္း တပ္မေတာ္က ေပါက္ၾကား ထြက္လာခဲ့တဲ့ အစီရင္ခံစာတခုအရ တပ္မေတာ္ (ၾကည္း) မွာရွိေနတဲ့ တပ္ရင္း (၂၈၄) ခုဟာ လူအင္အား ၂ဝဝ ေအာက္ထက္ ေလ်ာ့နည္းေနတယ္။ ေနာက္ထပ္ တပ္ရင္း (၂၂ဝ) ခု ဟာလည္း လူအင္အား (၂ဝဝ) နဲ႔ (၃ဝဝ) ၾကားပဲ ရွိတာဆိုတာကိုလည္း ခ်ိန္ဆႏိုင္ေအာင္ ေဖာ္ျပခဲ့ပါေသးတယ္။
ျမန္မာ့တပ္မေတာ္မွာ အင္အားျပည့္ဆိုရင္ ေျခလ်င္တပ္ရင္းတခုဟာ (၇၇၇) ဦး ရွိရမယ္လို႔ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္တုန္းက သတ္မွတ္ ထားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ၁၉၉ဝ ခုႏွစ္မ်ား အလယ္ပိုင္းမွာေတာ့ ေျပာင္းလဲသတ္မွတ္မႈေတြ လုပ္ခဲ့ၿပီး ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ တပ္ရင္းတခုဟာ အင္အားျပည့္ဆိုရင္ (၈၁၄) ဦး ရွိရမယ္လို႔ တရားဝင္သတ္မွတ္ ထားပါတယ္။ အခု ေဖာ္ျပခ်က္အရဆိုရင္ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ရဲ႔တပ္ရင္း အမ်ားအျပားဟာ အခုလို စံသတ္မွတ္ခ်က္ မျပည့္ဘဲ ဖြဲ႔စည္းထားတာလို႔ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။
ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ရဲ႔ ထိပ္ပိုင္း ကြပ္ကဲမႈပံုစံေတြလည္း ေျပာင္းလဲလာခဲ့တာ ရွိပါတယ္။ ယခင္ကာလက စစ္ရံုးခ်ဳပ္ကသာ တိုက္ရိုက္ကြပ္ကဲခဲ့ေပမယ့္၊ စစ္ဆင္ေရးေတြကို ပိုလို႔ ထိေရာက္စြာ စီမံခန္႔ခြဲႏိုင္ေအာင္ဆိုၿပီး ၁၉၇၈ ခုႏွစ္မွာ အထူး စစ္ဆင္ ေရးကြပ္ကဲမႈဌာန (ကစထ) (BSO) ၂-ခုကို ဖြဲ႔စည္းခဲ့ပါတယ္။ တိုင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္နဲ႔ တပ္မေတြကို ႀကီးၾကပ္ႏိုင္ေအာင္ ဖြဲ႔စည္း ခဲ့တာပါ။ ၂ဝဝ၂- ခုႏွစ္မွာေတာ့ အထူးစစ္ဆင္ေရးကြပ္ကဲမႈဌာန (BSO) ၄ ခု ျဖစ္လာပါတယ္။ အခု ၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္ ဖြဲ႔စည္းပံု မွာေတာ့ အထူးစစ္ဆင္ေရးကြပ္ကဲမႈဌာန (ကစထ) ေတြကို ၆ ခုအထိ တိုးခ်ဲ႔ ဖြဲ႔စည္းထားပါတယ္။
ေနာက္ထပ္ထူးျခားခ်က္တခုက တပ္မေတာ္ညိႇႏိႈင္းကြပ္ကဲေရးမွဴး (ၾကည္း-ေရ-ေလ) ဆိုၿပီး ၾကည္း-ေရ-ေလ တပ္ေတြကို ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ကြပ္ကဲႏိုင္ဖို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေရႊမန္းကို ရာထူးအသစ္ တီထြင္ခန္႔အပ္ခဲ့တာပဲ ျဖစ္ပါ တယ္။ အျခားထိပ္ပိုင္း ဖြဲ႔စည္းပံု ျပင္ဆင္မႈေတြလည္း ရွိပါေသးတယ္။ ေမာင္ေအာင္မ်ဳိးက သူ႔ရဲ႔စာအုပ္ အဖြင့္ ပိုင္းမွာ ၾကည္းတပ္တခုရဲ႔ သေဘာ သဘာဝ၊ တာဝန္ကို ေဖာ္ျပခဲ့ပါတယ္။ တပ္မေတာ္တခုဟာ အလ်င္အျမန္ အင္အားခ်ဲ႔ထြင္ႏိုင္မႈ၊ လူမ်ားမ်ား ေသေစႏိုင္တဲ့ စြမ္းအား၊ လွ်င္ျမန္မႈ၊ သတင္းရယူ စုေဆာင္းႏိုင္မႈ စတဲ့ အရည္ အခ်င္းေတြ ရွိရမယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ အဲဒါေတြသာမက အခု ေခတ္သစ္ နည္းပညာထြန္းကားလာတဲ့ေခတ္မွာ အျခားလက္နက္ပစ္အား၊ ဖံုးကြယ္မႈ၊ ပံုဖ်က္မႈ၊ စုေပါင္း ဖြဲ႔စည္း စြမ္းေဆာင္မႈ စတဲ့အခ်က္ေတြကလည္း အေရးႀကီးလာခဲ့ပါတယ္။
ၾကည္းတပ္အင္အားတိုးခ်ဲ႔တာ သာမက ေလတပ္၊ ေရတပ္ရဲ႔ အေရးပါပံုကိုလည္း သတိျပဳမိတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ေလတပ္၊ ေရတပ္ကိုလည္း တိုးခ်ဲ႔မႈေတြ လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္မွာတုန္းက တပ္မေတာ္ (ေရ) မွာ ရတနာပံု၊ ရခိုင္၊ ေမာ္လၿမိဳင္၊ ပုသိမ္၊ မႏၱေလး ေရတပ္စခန္းေတြ ရွိခဲ့ၿပီး၊ အင္အားက ၂,ဝဝဝ ေလာက္သာပဲ ရွိခဲ့ပါ တယ္။ ၁၉၇၈ ခုႏွစ္ေလာက္အထိ ဗ်ဴဟာ စစ္ေရ ယာဥ္စု တခုနဲ႔ အင္အား ၉ဝဝဝ ေလာက္ပဲ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၉ဝ ခုႏွစ္မ်ား ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ တရုတ္ႏိုင္ငံက ေရတပ္သေဘၤာ ေတြ ဝယ္ယူအားျဖည့္ၿပီး၊ ဗ်ဴဟာစစ္ေရယာဥ္စု ၂-စုနဲ႔ အျခားတပ္မ်ား အပါအဝင္ အင္အား ၂၂,ဝဝဝ ေလာက္ ရွိလာတယ္လို႔ ခန္႔မွန္း ေဖာ္ျပၾကပါတယ္။ ေရငုတ္သေဘၤာေတြ ရဖို႔ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္က ႀကိဳးစားေနတယ္ လို႔လည္း အခ်ဳိ႔ေလ့လာသူေတြက ဆိုၾကပါတယ္။
ေလတပ္ကိုလည္း ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္း စစ္အာဏာသိမ္းၿပီးခ်ိန္မွာ အထူးအင္အားျဖည့္ တိုးခ်ဲ႔လာခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ဖြဲ႔စည္းစဥ္က ေလယာဥ္အနည္းငယ္နဲ႔ အင္အား ရာဂဏန္းေလာက္ပဲ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၇၄ ခုႏွစ္က စၿပီး တိုက္ေလယာဥ္ အုပ္စု ၆-ခု၊ အမွတ္ ၅ဝ၁၊ ၅ဝ၂၊ ၅ဝ၃ ေလတပ္စခန္းဌာနခ်ဳပ္နဲ႔ အေမာင္းသင္ေက်ာင္း ေတြမွာ စစ္သည္အင္အား ၉,ဝဝဝ မွ် ရွိခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၉ဝ ခုႏွစ္ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ နမ့္ဆမ္ေလတပ္စခန္း ဌာန ခ်ဳပ္၊ ေတာင္ငူေလတပ္စခန္း ဌာနခ်ဳပ္ေတြကို အသစ္ ထပ္ဖြင့္ခဲ့ပါတယ္။ ယခုကာလမွာ ၿမိတ္နဲ႔ မေကြးမွာလည္း ေလတပ္စခန္းဌာနခ်ဳပ္ေတြ ထပ္ဖြင့္ခဲ့တယ္လို႔ ဆိုပါ တယ္။ ဟုမၼလင္းနဲ႔ ပုသိမ္မွာလည္း ေလတပ္စခန္းဌာနခ်ဳပ္ ေတြ ထပ္ဖြင့္ခဲ့ၾကၿပီး၊ ေလတပ္မွာ အင္အား ခန္႔မွန္း ၂၃,ဝဝဝ ေလာက္ ရွိတယ္လို႔ အခ်ဳိ႔ေလ့လာသူေတြက ေျပာၾကတာကို လည္း ေမာင္ေအာင္မ်ဳိးက ေဖာ္ျပခဲ့ပါတယ္။ ႏိုင္ငံတကာက ေခတ္မီ ဂ်က္တိုက္ေလယာဥ္ေတြကို တန္ဖိုးႀကီးႀကီးေပးလို႔ ဝယ္ယူတပ္ဆင္ခဲ့ၾကတာပါ။
ဒါတင္မက အျခားေခတ္မီေရးနဲ႔ အင္အားျဖည့္တင္းမႈ လုပ္ခဲ့တာလည္း ရွိပါေသးတယ္။ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ကာလ ေလာက္က လက္နက္ႀကီးအေျမာက္တပ္ရင္း ၃ ခုေလာက္သာ ရွိရာကေန၊ ယခုအခ်ိန္မွာေတာ့ လက္နက္ႀကီး အေျမာက္တပ္ရင္း ၉ဝ ေလာက္ ဖြဲ႔စည္းထားတယ္လို႔ ေလ့လာခ်က္ေတြအရ ဆိုပါတယ္။ ေလယာဥ္ပစ္ အေျမာက္၊ ဒံုးပစ္တပ္ဖြဲ႔၊ ပစ္မွတ္ရွာတပ္ဖြဲ႔ စသျဖင့္ေတြလည္း ပါဝင္ပါတယ္။ အရင္ (မဆလ) အစိုးရကာလက သံခ်ပ္ကာနဲ႔ တင့္ကားတပ္ဆိုတာ အျဖစ္ေလာက္ ဖြဲ႔ထားခဲ့ရာကေန၊ သကၠရာဇ္ ၂ဝဝဝ မွေတာ့ သံခ်ပ္ကာ တပ္ရင္း ၅-ခု၊ တင့္ကားတပ္ရင္း ၅- ခုရွိေနၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒါ ေတြကို အမွတ္ ၇၁- သံခ်ပ္ကာတပ္မေအာက္ မွာ ဖြဲ႔ခဲ့တာပါ။ အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ သံခ်ပ္ကာတပ္မ ၅-ခု ရွိေနၿပီလို႔ ဆိုပါ တယ္။ ဒါတင္မက ေလေၾကာင္းရန္ ကာကြယ္ေရး တပ္ရင္းေတြကို တပ္မ ၃-ခုစာ စုဖြဲ႔ထားတယ္လို႔လည္း ဆိုပါတယ္။ ဒီတပ္ေတြကို ေလေၾကာင္း ရန္ကာကြယ္ေရးဗိုလ္ခ်ဳပ္တေယာက္ ဦးစီးမႈထားၿပီး စုဖြဲ႔ေစခဲ့တာပါ။
ဒီလိုလက္နက္၊ ေလယာဥ္ေတြကို ဘယ္လိုျပည္ပရန္ေၾကာင့္ အျပင္းအထန္ တပ္ဆင္ေနၾကတာလဲ၊ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ ကေရာ ဘယ္ေလာက္ အစြမ္းထက္ခဲ့သလဲ၊ ဘယ္ေလာက္အထိ တိုင္းျပည္က ကုန္က်ခံခဲ့ၾကရသလဲ စတဲ့ အခ်က္ေတြကို ေနာက္ အပတ္မွာ ဆက္လက္တင္ျပပါမယ္။ အားလံုးၿငိမ္းခ်မ္း ေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္ၾကပါေစ။
(ယခု ေဆာင္းပါးကို လြတ္လပ္ေသာအာရွအသံ ျမန္မာပိုင္းအစီအစဥ္ RFA မွ ထုတ္လႊင့္သြားခဲ့ၿပီး ျဖစ္ပါသည္။ RFA ၏ မူပိုင္သာျဖစ္ၿပီး ျပန္လည္ေဖာ္ျပျခင္း ျဖစ္သည္။)
No comments:
Post a Comment